telugu sex stories boothu kathalu ప్రమీల ను చూడగానే, కవిత గబగబా ఆమె దగ్గరకి వెళ్ళి, “ఏంటే ఇదీ! టెన్షన్ అంటుందీ, మనతోనే మాట్లాడడానికి అమెరికా నుండి వచ్చిందీ అంటుందీ..” అని అడుగుతుంటే, “అదే నాకూ ఆశ్చర్యంగా ఉంది. పద వెళ్దాం..” అంటూ, లోపలకి వెళ్ళబోతుండగా, కల్పనే ఎదురొచ్చి, “రండి రండి.. ఎక్కడా మీ అబ్బాయిలూ!?” అంటూ ఉండగా, రవీ రమేష్ లు ఆటోలకు డబ్బులు ఇచ్చి, అప్పుడే లోపలకి వస్తున్నారు. వాళ్ళని చూస్తూనే, “అయితే నేను పొరబడలేదన్న మాట..” అంది కవిత. ఆమె ఏమంటుందో వీళ్ళకి అర్ధం కావడం లేదు. “అచ్చం అవే పోలికలు..” అంది కల్పన తనలో తాను అనుకుంటున్నట్టు. అప్పుడు అర్ధమయింది వాళ్ళకి ఆమె దేని గురించి మాట్లాడుతుందో. లోపలకి నడిచి వస్తున్న కొడుకులను చూస్తుంటే, గొంతు తడారిపోతున్నట్టు ఉంది ప్రమీల, కవితలకు. అంతలో అక్కడకి వచ్చిన పిల్లల్లో రమేష్ ను చూసి, “నీ పేరేంటి బాబూ!?” అడిగింది కల్పన ఆత్రంగా. “రమేష్..” అన్నాడు వాడు ఆమెని విచిత్రంగా చూస్తూ. వెంటనే ఆమె రవితో “అయితే నీ పేరు రవి అన్నమాట..” అంది. రవి కూడా ఆమెని విచిత్రంగా చూసాడు. తడారిపోయి ఉన్న గొంతును అతి కష్టం మీద సవరించుకుంటూ, “ఏంటే ఇదీ!? ఇప్పుడు ఆ పేర్ల గొడవ ఎందుకూ!?” అంది కవిత. “ఎందుకా!” అంటూ, దూరంగా ఉన్న ఒక కుర్రాడిని రమ్మన్నట్టు సైగ చేసింది. వాడు వస్తూ ఉండగా, “వాడు నా కొడుకు. వాడిని చూసి, వాడి పేరేంటో చెప్పు.” అంది. ప్రమీల, కవితలు వాడినే చూస్తున్నారు. దూరం నుంచే తెలుస్తుంది వాడికి దాదాపు తమ పిల్లల వయసే ఉంటుందని. వాడు దగ్గరకి వచ్చాక, వాడిని చూసారు. వాడిని చూసేసరికి జీవితంలో ఎప్పుడూ తగలనంత షాక్ తగిలింది. అలాగే నోరు వెళ్ళబట్టి చూస్తూ ఉండిపోయారు ఇద్దరూ. కల్పన వాళ్ళ కళ్ళముందు చిటికెలు వేస్తూ, “షాక్ అయ్యారా! చెప్పండి వీడి పేరు ఏంటో!?” అంది. కలలో చెబుతున్నట్టు ఇద్దరూ ఒకేసారి, “నవీన్..” అన్నారు. “ఇప్పుడు అర్ధమయిందా నేను ఎందుకు పిలిచానో! ఫేస్ బుక్ లో అనుకోకుండా మీ పిల్లల ఫోటోలు చూసాను. ఇంతకాలం నేను పడ్డ టెన్షన్ మీతో పంచుకుందామని ఇండియా వచ్చేసాను.” అంది కల్పన. ఆమె మాట్లాడుతుంటే, ఇక ఒంట్లో ఓపిక లేనట్టు, అక్కడే ఉన్న సోఫాలో కూలబడిపోయారు ప్రమీల, కవితలు. వాళ్ళు అలా కూలబడిపోవడం చూసి, “అమ్మా..” అంటూ కంగారుగా రమేష్, రవిలు వాళ్ళ దగ్గరకి రాబోతుంటే, కల్పన “కంగారు పడకండి. నేను చూసుకుంటాను. మీరు ఇంటికి వెళ్ళండి.” అంది. “అసలేమయింది ఆంటీ!? మీరు ఏం మాట్లాడుకుంటున్నారో మాకు అర్ధం కావడం లేదు.” అన్నారు ఇద్దరూ కోరస్ గా. “అంతా రేపు తెలుస్తుంది. ప్లీజ్ మీరు వెళ్ళండి.” అంది కల్పన. అంతలో ప్రమీల, కవితలు తేరుకొని, “అవునురా! మీరు వెళ్ళండి. రేపు మాట్లాడుకుందాం.” అన్నారు. ఇక చేసేదేం లేక, ఇద్దరూ బయటకి నడిచారు. కల్పన నవీన్ వైపు చూసి, “నువ్వు నీ రూంకిపో. నేనూ ఆంటీలు మా రూంకి వెళ్తాం.” అనగానే, వాడు వాళ్ళని ఒకసారి తేరిపారా చూసి, వెళ్ళిపోయాడు.
ఆడాళ్ళందరూ కల్పన రూంలోకి వెళ్ళారు. వెళ్ళగానే, కల్పన గబగబా బోల్ట్ పెట్టేసి, వాళ్ళ దగ్గరకి వచ్చి, “ఇప్పుడు చెప్పండే.. వీళ్ళకి వాళ్ళ పోలికలు ఎలా వచ్చాయీ!?” అంది.
కథను కొనుగోలు చేయండి