నాక్కూడా తెలీకుండా కానిచ్చేస్తావా!? – 26

…సిగ్గడ్డురావడంతో ప ర్లే ద ని చెప్పా !…ఓ రెండు మూడు సార్లు!… వినడే!…దాంతో మానేశా!
…తరవాత వీ డే నన్నమాట!…దాం ట్లో వెరైటీలు చూపించాడా?……నా సంగతి తరవాత…నీ విషయం చెప్పుకో!…… చెప్పుకోడానికేముందీ!… మొదలెట్టిందీ, ఆపిందీ దాన్తోనే……అదేంటీ?…వెరైటీలేం లేవా!?……లేకేం తల్లీ!…అన్నీ దాంట్లోనే!……ఏ వేం టేం టీ?……నడుం మీద చెయ్యేసి కిందకణిచేశా!…ఓ కాలు పైకెత్తా!!… మొత్తని అమాంతం గా పైకెత్తేశా!… అడక్కు!……అవునూ!…ఆ ఆఖరుదెలాగో!……ఏఁవుం దీ!… వాడి తాకిడిని తట్టుకోలేక నే దివాన్ మీదకి జావకారిపోతే …మొల ని రెండు చేతుల్తోనూ పైకెత్తి మరీ దిగేశాడు……ఇ ష్ష్!… దివాన్ మీదికెగబాకి వెలకిలా తిరిగిపోలేకపోయావా?……అదీ ఐంది!… ఎలాగో వాడ్ని ఏమార్చి దివాన్ మీదికెగబాకి వెలకిలా తిరిగిపోబోతూంటే తనూ ఎక్కిపోయి , తిరగనీయకుండా ఆపేసి మరీ దున్ని వి ది లే శాడు……అ…బ్బ!…
… ఎలా తట్టుకున్నావ్ తల్లీ వీడ్ని ఈ రెండ్నెల్లూ?!……దాంట్లో …కి క్కే వేరులే!… ఐతే నీ కిం క ఒద్ద న్న మాట!……నే నన్నానా?!……అదేంటీ?…ఇంతసేపూ అంగలార్చావూ??……చెయ్యి కా స్త కాలిందని వంటమానేస్తామా?…… అ హ్ఁ…ఇదీ అలాంటిదేనంటావ్… సరే… రేపాఫీసుకొస్తావా?……రావాల్లే!… వాడు పట్టుకొచ్చిన ప్రాజెక్టు గురించి బాస్ తో మాట్లాడాలి… ఇక ఫోన్ పెట్టేయ్ తల్లీ!…కాసేపు రెస్ట్ తీసుకుని ఇంటికెళ్తానూ!……సరే!… తరవాత లైన్ కట్ ఐన చప్పుడూ…/147…ఒద్దంటేమాత్రం ఆగుతావా?!… రేపు నాలిగింటికల్లా ఒచ్చేయ్!…ఇంక పెట్టేయ్!…అంటూ తనే ఫోను పెట్టేసి , …ఊఁ…ఇప్పుడు చెప్పు… పొద్దున్న నుంచేమేమేం జరిగాయ్?!… అంటూ కవితమీదో ప్రశ్న విదిలింది పరిమళ……అంతా మామూలే!……కాదు…ఏ వే వో జరిగేఉంటాయ్!…లేకపోతే అంతగా రెచ్చిపోయి నీ బావమీదలా పడిపోవు……ఏవుందీ , నాకిచ్చిన మాట తప్పి మరో ఆడదానితో రంకు వెలగబెడ్తూంటే చూసింతర్వాత ఆగలేకపోయా……నాకు తెలీదూ నీ సంగతీ!!…ఇంతకీ ఎవరు తల్లీ ఆవిడా?……చెప్తా! మా కొలీగ్ షమీమా తెలుసుగా!….. ఆఁ…ఆవిడతోనా!?…ముగ్గురు ఆడపిల్లల తల్లన్నట్లున్నావ్!… తన తో…అని నే అన్నానా!… ఐతే ముందు ముందు చాన్సుందిలే……అర్థం కాలా!…
…కావాలంటే చాలా విషయాలు వినాలి……సర్లే…ఏం చేసిందీ?!…… నీ మరిది రంకుని ప్రత్యక్షంగా చూపించింది…… ఎందుకూ?……అదే స్పష్టం కాలా!…నేడో రేపో ధృవపడుతుందిలే నా అనుమానం……ఏంటదీ?!……వింటూంటే తెలుస్తుంది……ఎహె! నాన్పుడాపి పొద్దున్నుంచీ జరిగినవన్నీ పూసగుచ్చినట్లు చెప్పు……సరే విను…. పొద్దున్నే నా మొబైల్ సన్నగా మ్రోగడం తో చటుక్కున పక్కమీంచి లేవబోయా……లేవనిచ్చాడా నా మరిదీ!…లేకపోతే వెనక్కి లాగేసుకుని క సు క్కున దిగేశాడా?!……రోజువారీ ఆనవాయతీ తెలిసుండి ఎందుకడుగుతావ్ తల్లీ?…
…అబ్బ!…ఎలా ఓర్చుకున్నావే బాబూ?!…మం డి పోలా?……ఉఁహూఁ… ఈ మధ్య మగ చెయ్యి మీదడగానే చెమ్మబారిపోతున్నా!…ఏ మగాడి చెయ్యై నా నా!?…ఈ మధ్య నీ కా …ఇ ది… ఎక్కువైపోయిందిలే!…ఛ!…మనసు మెచ్చిన మగాడి చెయ్యై తేనే! ……అంటే… నీ బావ ది అనా!?……నీ మరిది ది కూడానూ!……సరే!…కానీ…అంతేకాదు…కాకుండా రెండు మూడు గెంట్ల కే ..ఐ… పో….తున్నానే!… ……వయసమ్మా!…ఇంతకీ నీ మొబైలు మోత సంగతేంటీ!… మోగి మోగి ఆగిపోయిందది……పీడా బోయింది…విశ్రాంతిగా చే సు కున్నారా?……ఎక్కడా?!… మరో పది సెకన్ల తరవాత మళ్ళీ లంకించుకుంది… …ఈలోగా మరో పదిపోట్లడిపోయాయ్…నాకు మ రో సారి కూడా ఐ పోయింది!…
…ఇంకేమీ!…దాని నోరునొక్కి ఒళ్లప్పగించేసి పడున్నావా నా మరిది చల్లారేదాకా!?……ఉఁహూఁ……ఏం చేశావ్?……నీ మరిదిని పక్కకి తోసేసి పక్కమీంచి దిగిపోయి మొబైలందుకున్నా!……ఊరుకున్నాడా??……ఫోనుచ్చుకుని గదిలోంచి బైటికి పరిగెత్తా……ఛీ!…ఎలా చెయ్యగలిగావే?…మా మేడమేమో అనుకున్నా!……కాదా?!…ఐతే ఎవరూ ఫోన్లో?…… మనూ…సిగ్గుమాలిన ముండ …ఇలాంటి టైముల్లోనే తగలడ్డం చాలనట్లు ఫోన్ చేసి మరీనూ! … సో సారీ యే కవితా!…మళ్ళీ డిస్టర్బ్ చేశానా?! అంటూ ఈర్ష్య తొణికిసలాడే క్షమార్పణొకటీ!!……సర్లే!…ఎందుకుట ఫోనూ?…ఏ వన్నావ్?…….ఒళ్ళు మండిపోతూన్నా ఎలాగో కంట్రోల్ చేసుకుని … బాత్రూంలో ఉన్నానే!… అంచేత లేటైంది… అంటూ సమాధానం చెప్పి… …ఏమ్మా విశేషం?!… ఇంత కాలం తరవాత , ఈ టైంలో గుర్తొచ్చానూ!… అని దెప్పుతూ డిజిటల్ క్లాక్ ఏ డు చూపించడం గమనించి వంటింటి వైపు నడిచా … …ఆఁ… విశేషమే!… ముందుగా నీ తో చెబ్దామనీ!… అంటూ ఆగిపోయిందది… నాకన్నా ముందీ ముండ కి నా మొగుడి విత్తనం నాటుకున్నట్లుంది… అనుకుంటూ ఉడికిపోతూ … ఏంటదీ!?… అంటూ సాగతీశానోయ్… దాన్నోటే విందామనీ……నా మరిది వీర్యమా మరొకటా!?…నాటుకుని తీరుతుంది…ఇంతకీ ఏవందేంటీ నీ మనూ!…నీ కన్నా ముందు గానే నీ మొగుడి ఫ లం నాకు దక్కుతుందే!… అందది గర్వం గా… వెంటనే …ఈ దిక్కుమాలిన కాపర్ టీ ని తీయిం చేసు కోవాలి!… అనిపించినా వెంట్నే ఆ కోరికని అణిచేసుకుని దానికి కంగ్రాట్స్ చెప్పేశా…… అణుచుకోడమెందుకో?!……తెలీనట్లు ఫోజు కొట్టకు , బావ కింద ఓ పది సార్లైనా నలగ కుండానే!… అంది కవిత , అరచేతుల్ని తొడల మధ్య ఒ త్తు కుంటూ ……మా ఆయన తలపుకే నీకు భావప్రాప్తైపోయిందేంటమ్మా!… అంది , అది గమనించిన పరిమళ ……అక్కడికి నీ మరిది తలపుకి నీ క్కానట్లూ… అంటూ బాహాటంగానే రెమ్మల్లో మళ్ళీ ఊరిపోయిన తడిని చీరకొత్తేసుకుంటూ…రేపకు తల్లీ ఆ ఊసు చెప్పీ!…ఆ మాట చెప్పి పెట్టేసిందాఫోనూ!…అంది పరిమళ , తనూ అదేపని చేస్తూ…
…ఉఁహూఁ, … థాంక్సే!… …ఇదో మా ఆయన మాట్లాడ్తారట!… అంటూ తన మొగుడికిచ్చేసిందది ఫోను… … ఏం వినాల్సొస్తుందోరా దేవుడా!…అని మనస్సులో అనుకుంటూనే …నమస్కారం బాబయ్యగారూ!… అనేసింది , ఆయన …హలో!… కి సమాధానంగా!……మీ ఇంటికొచ్చిన ఘడియ మంచిదమ్మా!… ఆ తరవాతే శుభవార్త తెలుస్త!… … మీ ఫ్రెండు సూడిదలకి నువ్ తప్పక రావాలి!… అంటూన్న ఆయన ఆహ్వానం విని ఖంగుతినిపోయి , అలాగే లేండి…మనూకివ్వండోసారి అన్నానే, … ఇదేంటే?…అని అడుగుదామనుకుంటూ… కానీ …మళ్ళీ మాట్లాడుతానే!… అంటూ కట్ చేసిందది… , … నాతోనే డైరెక్టుగా చెప్పలేదే!… అలాంటిది సిగ్గులేకుండా వాళ్ళాయనకి చెప్పేసుకుందా ఇదీ?… ఐనా సంతోషంగా ఉన్నాడా ఆయనా?!… ఎలా సాధ్యం?… మధ్యాహ్నం కనుక్కోవాలి… అనుకుంటూ బాత్రూంలో దూరానోయ్……ఊఁ…ఐతే నా మరిది నీ మనూ తో బాటు, ఆ కల్పనకీ విత్తనం వేసేశాడన్నమాట…అంది పరిమళ…
…మరో ఆవిడకీ వేశాడు……ఆవిడెవరు తల్లీ?……నువ్వే ట్రేస్ చేశావ్ ఆవిడని…ట్రూ కాలర్ ఆప్ తో!……ఆ రమణీ యేనా?!……ఊఁ……ఎక్కడ పట్టుకున్నావావిడ్నీ!?…… మన కాలనీయే!……ఎవరమ్మా ఆ సుందరాంగీ?…నీకూ తెలుసు……ఎహె!…సూటిగా చెప్పు……మా ప్రిన్సిపాల్……ఆవిడ పేరు ప్రియ అన్నావ్ కదూ!……ఊఁ…పూర్తిపేరు రమణీప్రియ…మొన్న బిగ్ బజార్ లోఫ్ చూపించానూ!…సన్నగా , ఎఱ్ఱ తేల్లా ఉంటుంది……ఒహ్!…ఆవిడా?!…ఒంట్లో ఎక్కడా కండలేని ఆవిడెలా నచ్చిందీ?!…తట్టుకోగలిగిందావిడ నా మరిది జోరునీ!!?……పక్కలో ఉన్న అగ్గిపెట్టె కూడా నలగనంత సున్నితంగా చే శా డ్ట ఆవిడ్ని!……ఎవరు చెప్పారూ!……షమీమా!…తను కళ్ళారా చూసిందిట……నిజమా?!…నీ మీదా నా మీదా ధాష్టీకం చేస్తాడూ!……ఊఁ…ఆవిడ్ని మాత్రం ఎ …క్క…డ నలిగిపోతుందో!… అన్నట్లుగా కావలించుకోడం నేనూ చూశా!…అదెప్పుడూ?!……ఇవాళ పొద్దున్న!…ఆ సీను నే షమీమా చూపిస్త!……అబ్బ!…అంతా కన్ఫ్యూజింగ్ గా ఉంది…వివరంగా చెప్పు తల్లీ!……అడ్డు రాకుండా విను…ఎంత తొందర పడ్డా ఎనిమిదైపోయింది నే ఇంట్లోంచి బైటపడేటప్పటికి… ప్లాన్ చేసినట్లుగానే గుట్టుచప్పుడు కాకుండా జరిగిపోయింది టెస్టు… మగపిల్లాడని డాక్టరు కన్ఫర్మ్ చెయ్యడంతో సంతోషం తో పొంగిపోతూన్న ప్రియా మేడం ని ఇంట్లో దింపి , … స్కూల్ ని నే చూసుకుంటా!… ఇవాల్టికి రెస్టుగా ఉండండంటూ చెప్పి బైల్దేరుతూంటే బ్రేక్ఫాస్ట్ చేసెళ్లమని పోరెట్టిందావిడ… టైం ఐపోతూంది…ఆయమ్మకిచ్చి పంపించండి… అనేసి బైల్దేరిపోయా!……ఎంత శ్రధ్ధమ్మా!…అందుకే ఇంప్రెస్ ఐపోయినట్లుంది……కావచ్చు!…స్కూల్లో అడుగెట్టిప్పట్నుండీ , స్టూడెంట్స్ చేత ప్రేయర్ చేయించడం , క్లాసుల్లోకి తోలడం , సబ్స్టిట్యూట్ టీచర్స్ ని ఎరేంజ్ చెయ్యడం , పేరెంట్స్ తో మాట్లాడడం వంటి పనుల్లో తల మునకలుగా ఉండిపోడంతో పదకొండైయ్యేదాకా తీరుబడి కాలా!… అప్పుడు తెలిసింది ఆకలి… ఆయమ్మని బైట్నుంచి టిఫిన్ తెమ్మంటే …ఎందుకమ్మా!…ప్రిన్సిపాలమ్మ పంపించిందిగా!… అంటూ తెచ్చిచ్చింది… తింటూంటే వచ్చింది షమీమా……మేడం కి మగపిల్లాడటగా! కంగ్రాట్స్ చెప్పాలి …అని కాస్త ఈర్ష్యగా అంటూ నా పక్కన జేరింది… అవునూ! షమీమా తెలుసుగా!……పరిచయం చేశావ్ గా!…మీ గేమ్స్ టీచర్ షకీల్ భార్యా , డ్రాయింగ్ కమ్ క్రాఫ్ట్ టీచర్ !… ముగ్గురు పిల్లల తల్లన్నట్లు గుర్తు…ఐనా అరడుగు పైన ఎదరకి పొడుచుకొచ్చే పెర్కీ బస్ట్ లైన్… పల్చటి పొత్తికడుపూ… అంటూ మిగిలిన అంగాగంల వర్ణన లంకించుకుంది పరిమళ……ఛీ!…మగాళ్ళల్లా నీ దృష్టి ఎంతసేపూ వా టి మీదే!…అంటూ కస్సుమంది కవిత…అందాల్ని మెచ్చుకోకూడదేంటీ!?…అదలాఉంచి కధ కానీ!… …మేడం కి మగపిల్లాడటగా! కంగ్రాట్స్ చెప్పాలి …అని కాస్త ఈర్ష్యగా అంటూ నీ పక్కన చేరిందన్నావ్… అవ్ నూ, ఆవిడకి ఈర్ష్యెందుకూ!…ముగ్గురు పిల్లలన్నావ్ గా?… ఆ ముగ్గురూ ఆడపిల్లలే!…
…ఐ…తే!…ఒహ్!…అదా సంగతీ!?…అంటే ఏంటి నీ ఉద్దేశ్యం??…… తెలీనట్లూ!!…సర్లే , నువ్వేమన్నావ్?…నీకెవరు చెప్పారూ?… అన్నా స్టన్ ఐపోయీ……ఊఁ……ఆయమ్మ!……అహ్! … ఆనందం పట్టలేకపోయినట్లుంది మేడం!…వార్న్ చెయ్యాలి… ఇప్పుడే ఆడో మగో బైటపెట్టేస్తే గొడవలైపోతాయ్ అనీ!!…అననుకుంటూంటే , …మీ దయేటగా!…అంటూ ఓ టొంపు మాట విదిలింది!……ఏవన్నాన్?!…… ముందు దీని నోరు మూయించాలి!…అని నిర్ణయించేసుకుని …ఇందులో నా దయేముందీ?… తెలిసిన డాక్టర్ దగ్గరకి తీసికెళ్ళానంతే! …అద్సరే గానీ , టెస్ట్ మాటెవ్వరిదగ్గరా అనకు సుమా!… కేసులైపోతాయి…అంటూ వార్న్ చేశా…….ఏవందీ?……సరేలేండి… అంటూ నా వార్నింగ్ ని ఓ పక్కకి తోసేసి , …మీ దయ లేకపోడమేంటి మేడం.. ఉండబట్టేగా మేడం కోరిక ఫలిస్తా!… ఉండబట్టేగా సవితికోసం మీరింత కష్టపడిపోతున్నారూ!…ఆవిడా మిమ్మల్ని బాగానే చూసుకుంటూందనుకోండీ!…అంటూ మరో నాలుగు బాణాల్ని విదిలిందావిడ … …అదేంటి షమీమా!…మేడం గురించి అట్లా అంటావ్?… అన్నా , ఆ మాటకి ఖంగుతిని……ఊఁ…తనేవందీ?……అం…టే… మీకు తెలీకుండానే జ రు గు తూందా ఇదీ!… అంది …ఏ దీ!?… అన్నా సీరియస్ గా… దాంతో …ఓహ్!…నిజంగానే తెలీదన్నమాట!… ఇప్పుడు కుమార్ భయ్యా మేడం ఇంట్లోనే ఉన్నారు , వెనకున్న బెడ్రూంలో!!…అంటూ మతలబుగా కన్ను గీటింది షమీమా……నువ్వేమన్నావ్?…ఏవంటానూ?!…నోట మాట రాక అలా చూస్తూ ఉండిపోయా …నమ్మకం లేకపోతే చూసి రండి!… అంటూ ఛాలెంజ్ చేసింది … …ఒళ్ళు మండిపోయి తెరిచిన టిఫెన్ డబ్బా అలాగే ఒదిలేసి బైల్దేరుతూంటే , … ణ్నూ వస్తానాగండి…ఇంకా మీకెన్నో విషయాలు చెప్పాలి… అంటూ నా గుండెల్లోమంటనింకాస్త ఎగదోసి వెనకే బైల్దేరింది షమీమా…… అవ్ నూ!…ఆ మధ్య స్టాఫ్ డేటా కంప్యూటరైజ్ చేశానన్నావ్ కదా!… అపుడు మీ ప్రియామేడం పూర్తి పేరు తెలియాలిగా!?… అనుమానం రాలే?!…… ఊఁ…ఆవిడ పూర్తిపేరు ’ రమణీ ప్రియ ’ అని తెలియగానే అనుమానం రాజుకున్నా , …నా మీద కాస్త రంగుంది తప్ప , బక్కగా , సంసారపక్షంగానే ఉంటుంది… కుమార్ కంటికానుతుందా?…ఒకవేళ ఆనినా తన ధాటీని ఈవిడ తట్టుకోగల్దా!… అనిపించి అశ్రధ్ధ చేశా!……పోన్లే!…నీ అశ్రధ్ధ ఓవిధం మంచే చేసింది మనిద్దరికీ!……ఏంటా మంచీ!?……అర్థంకానట్లు నటించకు…సర్లే…ఆ తరవాత ఏం చేశావ్?…ఎంత బుధ్ధిలేని పని చేశానూ!… అనుకుంటూ , మనస్సులో కట్టలు తెంచుకుంటూన్న కోపాన్ని అణుచుకోడానికి విసవిసా నడుస్తూ స్కూల్ వెనకే ఉన్న ప్రియా మేడం ఇంటికి బైల్దేరా, దోవలో ఎక్కడైనా కుమార్ బైక్ కనిపిస్తుందేమో నని చూస్తూ… …ప్రియా మేడం ఇంటి దగ్గరకొచ్చేస్తూన్నా ఎక్కడా కనిపించలేదది……చాటు మాటు సరసానికొచ్చిన వాడు అంత అజాగ్రత్తగా ఉంటాడే!…నీ పిచ్చి గానీ!!……నేనూ అదే అనుకుంటూ , పిల్లిలా ఇంటి చుట్టూ తిరిగి వెనకున్న బెడ్రూం కిటికీ దగ్గరకెళ్ళా… లోపల్నుంచి బాగా దగ్గరైపోయున్న ఓ జంట కువకువలు సన్నగా వినిపిస్తున్నాయ్ కానీ ,గొంతుల్ని గుర్తు పట్టలేక పోయా!……ఊఁ…… బోల్డన్ని సార్లు ఆ ఇంట్లోకెళ్ళిన అనుభవంతో కిటికీ కిందున్న పేము పడక్కుర్చీలో పవళించినట్లున్నారు!…అనుకుంటూ ఇంకాస్త కిటికీ దగ్గరకి జరిగి , చెవులు రిక్కించా… … ప్రియా మేడం గొంతు గుర్తు తెలిసినా , కాస్త బొంగురుగా గుసగుసలాడుతూన్న మగగొంతుక మాత్రం తెలీలా!… దాంతో సర్…( …అంటే మధుసర్ … ప్రియా మేడం మొగుడూ , స్కూల్ సెక్రటరీ కమ్ కరస్పాండెంట్ ) కాదుగదా!…అని కిటికీకి ఇంకాస్త దగ్గరగా జరిగి మాటలు వినడానికి ప్రయత్నించా , ఆయన కూతుర్ని తీసుకుని ఊరెళ్ళారని తెలిసినా,…ఏమో!…శుభవార్త తెలిసి రఁయ్యిఁ మని వెనక్కొచ్చేశాడేమో!… అంది పరిమళ కొంటెగా……నేనూ అదే అనుకుని …ఇంతకాలం తరవాత కలలు ఫలించాయని సెలిబ్రేట్ చేసుకుంటున్నారేమో దంపతులు , అనుకుంటూ వెనక్కి తగ్గబోయా!. …ఇంతలో …కంగ్రాట్స్!…అని మత్తుగా అంటూన్న మగగొంతు నీ …సిగ్గూ , తమకం తొణికిసలాడే స్వరంతో …థాంక్స్!… అంతా నీ ప్రతాపమేగా!…అంటూన్న ప్రియా మేడం గొంతువినిపించింది……ఈవిడా మొగుడ్ని నువ్వంటుందా!?…
…ఉఁహూఁ… ఎప్పుడూ …ఏవంఁడీ…అని తప్ప ఏకవచనంలో పిలవదు… దాంతో కాస్త డౌట్ ఒచ్చినా , ఏకాంతంలో అన్నీ చెల్లుతాయని వెనక్కి తిరగా, పొరుగింటి సరసాన్ని చూడాలనే కోరికని అణుచుకోలేక…… పడక్కుర్చీలో పడుకున్న జంట కనిపించిందా కిటికీలోంచీ!?… ఉఁ హూఁ… అంచేత పక్కనే ఉన్న ఓ బండరాయి మీదెకుతూంటే ఓ ఆడ పెనుగులాట తాలూకు గాజుల చప్పుళ్ళూ , ఆపైన ఓ అరక్షణం ప్రియా మేడం తలకట్టు కనిపించి మాయమైపోడమే కాకుండా గాఢం గా పెదాల్ని జుఱ్ఱుకుంటూన్న చప్పుళ్ళు విని, సరసుడే మధూ సర్!…ఏదో అనుకునా …అని నవ్వుకుంటూ ఎదురుచూశా……ఎంతసేపున్నావేంటీ?……కాసేపే!…వెంటనే మరో పెనుగులాట తాలూకు గాజుల చప్పుళ్ళూ , ఆపైన నిలబడిపోయిన ప్రియా మేడం తలకట్టు స్టడీగా కనిపించేయడంతో , …నన్ను చూసేయ గల్దీవిడ!…అనుకుంటూ దిగిపోదామనుకున్నదాన్నే ,… ఏ య్!…ఆ గు!…అంటూన్న మగగొంతు కాస్త బిగ్గరగా వినిపించడంతో ఆగిపోయా…నే రోజూ వినే స్వరమేనా…కాదా అని రూఢిచేసుకోడానికి…
… నా మరిది దేనా!…ఆ తరవాతైనా కనిపించాడా ?…కనిపించలేగానీ …ఉఁహూఁ…ఒ ద్దూ!…అని సన్నటి స్వరంతో అభ్యంతరం చెప్తూ , ఎఱ్ఱబడిపోయిన చెక్కిళ్ళతో, తడి పెదాల్తో , సిగ్గుతో వాలిపోయున్న కళ్ళతో నిలబడిపోయిన ప్రియా మేడం మొహం స్పష్టంగా కనిపించింది …దాంతో ఈవిడ నన్నేవిటి!…చుట్టూ ఉన్న లోకాన్ని పట్టించుకునే స్థితిలో లేదులే!… అనుకుంటూ నిశ్చింతగా నిలబడిపోయా… ఇంతలో …ఎహె!…రమ్మంటూంటే!…అంటూ అధికారం, ఆప్యాయతా కలబోసిన సన్నటి స్వరంతో …ప్లీజ్!…అంటూ చాపిన అతగాడి చేతులు కనిపించాయ్… , …సర్ చేతులింత బలంగా ఉండవే?!…ఇంత జుత్తూ ఉండదూ!…అనుకుంటూ మరోసారి చూశా… పుష్యరాగపుటుంగరమూ , బంగారపు బ్రేస్లెట్టూ సింగారించిన చేతులు కనిపించాయ్……ఇంకేమీ!…నా మరిదివే అవి!…ఏం చేశావ్?……రూఢి చేసుకోడానికి ఆ చేతుల్ని మరోసారి పరిశీలనగా చూశా…సందేహం లేదు…తనే!…మా నాన్నపండక్కిచ్చిన ఉంగరం , నే చిట్టీ డబ్బుల్తో నే చేయించిన బ్రేస్లెట్టూ సింగారించుకుని ఈ ముండనాహ్వానిస్తున్నాడా !?…అని ఉడికిపోతూ తను ముందరవైపుకి పరిగెత్తబోయా!…
… అద్సరే!…నా మరిది రమ్మనగానే ఆవిడ వాలిపోయిందా చేతుల్లో!!……ఉఁహూఁ… …ఓ నెల్రోజుల్దాకా …అ…దొ…ద్దంది డాక్టర్!… అంటూన్న ప్రియా మేడం సన్నటి వేడ్కోలూ , …ఒహ్!… అంటూ నీ మరిది నిష్టూర్పూ చెవుల్లో పడ్డాయ్!……ఇవాల్టి ఫస్ట్ డిజెప్పాయింట్మెంటన్నమాట తనకి!……ఫస్ట్ డిజెప్పాయింట్మెంటేంటీ?…మరోటీ ఉందా!?… అదెవరూ?……కల్పన…మా పిన్ని పక్క ఫ్లాట్లో చూపించిందన్నానే!… ఆ కేసు……ఇంకేం!…మొదలెట్టాకధ!……ఉఁహూఁ…ముందిది తేల్చు…రెడ్ హేండెడ్ గా పట్టుకున్నావానా మరిదినీ?……పట్టుకుందామనే ముందరవైపుకి పరిగెత్తబోయానన్నానా!…ఇంతలో ఎక్కడ్నుంచి ఊడిపడిందో… …చూసేశారన్నమాట!…తీరిందా సందేహం!?… అంటూ అడ్డొచ్చేసింది షమీమా……ఏవన్నావ్?……నువ్ ముందర పక్కకి జరుగు!…డబడబా తలుపులు బాది , బైటికి లాగి కాలరట్టుకుని మరీ అడగాలీ… అంటూ రెచ్చిపోయా……ఓకే…అంటూ ఆవిడా తోడొచ్చిందా?……తోడు కూడానూ!…ఆడ సైంధవుడ్లా అడ్డు పడిపోయింది… …ఆఁ, ఆఁ…మేడం!…ఆగండి!…ఇక్కడ గొడవచేస్తే అందరికీ పరువు తక్కువ!…కుమార్ భయ్యా సంగతి ఇంటిదగ్గరచూసుకోండి… ఈవిడ్ని లంచ్ కెళ్ళేముందొచ్చి నిలదీయండి! …రండి!…నే మీకింకా ఎన్నో విషయాలు చెప్పాలి!… అంటూ అడ్డు పడిపోయి నన్ను బుజ్జగిస్తూ స్కూల్ వైపు నడిపించింది షమీమా……ఊఁ… మొదలెట్టు!…ఆవిడ చెప్పిన విశేషాలు……స్కూలు కెళ్ళింతర్వాత మళ్ళీ నన్ను టిఫెన్ పూర్తి చెయ్యమని పట్టుబట్టి, నే తింటూంటే నా పక్కన కూర్చుని వేరే కబుర్లు మొదలెట్టింది… …అవన్నీ తరవాత!… ముందసలు విషయంలోకి రా!… అంటూ కసిరాను….…ఛ!…చిన్నబుచ్చుకుందా?……ఏమో!…బైట పడ్లా!… వెంటనే ప్రియా మేడం పైకి కనిపిస్తూన్నంత అమాయకురాలేంకాదు!… అంటూ ఓ స్టేట్మెంటు విదిలి నా మొహంలోకి చూసింది రియాక్షన్ కోసం… …తెలుస్తూనే ఉంది…నా మొగుడిదగ్గర పడుకుందిగా!… ఆపకు , వివరాలు చెప్తూ పో!…అన్నా…… మొదలెట్టిందా?… ఆవిడ వ్యవహారం ఒక్క కుమార్ భయ్యాతోనే కాకపోవచ్చంది …అదేంటన్నా!… …నాకు తెలిసినంతవరకూ భయ్యా రెండో కాండిడేట్…అంతకు ముందూ , ఆ ముందూ , ఎంతమందున్నారో?! …ఉన్న ఆ కూతురు కూడా మధూసర్ వల్లో కాదో చెప్పలేను… అనేసింది … ఛ! …అంత తీసిపారేయకు మధూ సర్ ని!…అన్నా…
…ఆయన్నెందుకంత సపోర్ట్ చేస్తున్నావ్?……, కూతురు స్పష్టంగా ఆయన పోలికే!…అంచేతా!…షమీమాకి కూడా అదే చెప్పి, మా ఆయన కన్నా ముందెవరేంటీ?! అనడిగా!… మా ఆయన!…అని సమాధానం … …మరి మా ఆయన్నెందుకు తగులుకుందీ?!… ఏవిటావిడ ఉద్దేశ్యం?…అనడిగా……ఏంచెప్పిందీ?……ఏమో!…నాకేం తెలుసూ!…అనే సమాధానం……మరేంచేశావ్?……ఆ విషయం గురించి ప్రియామేడంనే నిలదీయాలన్న నిర్ణయానికొచ్చేసి , …అది నే చూసుకుంటాగానీ , ఆవిడకీ మీ ఆయనకీ సంబంధముందని నీకు గ్యారెంటీగా తెలుసా?… అన్నా …ఆఁహాఁ… అంది ……దాంతో ఊరుకున్నావా?……నేనా ఊరుకునేదీ!…ఎలా??… అని రెట్టించా!… …నే కళ్ళారా చూస్తేనూ!!… అంటూ సాగదీసింది… …ఐతే ఇంకేం! ముందు నీకనుమానమెందుకొచ్చిందో , వాళ్ళని రెడ్ హాండెడ్ గా ఎలా పట్టుకుని నిలదీశావో వివరంగా చెప్పు…అన్నా …చెప్తా!…వాళ్ళ రంకు ని చూస్తే చూశా గానీ నిలదీయలేంటీ!…అంది మతలబుగా కళ్ళార్పుతూ…అదేంటీ?……తనూ మన్లాంటి కేసే!…తర్వాతబోల్డు సిగ్గుపడిపోతూ బైట పెట్టింది తన ఉద్దేశ్యం……ఏంటి తల్లీ అదీ?……ముందు ముందు తెలుస్తూంది, కాస్త ఓపిక పట్టు……అబ్బ!…దిక్కుమాలిన సస్పెన్సొకటీ!…సర్లే!…ముందు ఆ షకీల్ గాడితో నీ ప్రియా మేడం రంకు కధైనా రాబట్టుంటావ్ గా!……ఆహా!……అది చెప్పు ……స్కూల్లో షమీమా నాకన్నా ఓ ఆర్నెల్లు ముందేజేరిందని చెప్పాగా!… షకీల్ అంతకన్నా ముందేజేరాడు… అంటూ మొదలెట్టింది షమీమా … …ఊఁ కొట్టా , చెప్తూండమన్నట్లు… ఇక అందుకుంది…ప్రైమరీ స్కూల్ లో గేమ్స్ టీచర్ కావడంతో స్కూల్ అవర్స్ లో పని తక్కువ… కుర్రాడూ ,కలుపుగోరుమనిషీ కావడంతో …దీదీ… దీదీ… అంటూ ప్రియా మేడంకీ , సర్ జీ అంటూ మధూ సర్ కీ దగ్గరయ్యాడు… అంచేత షకీల్ మియాఁ ని ఆఫీసులకీ ఇతరమైన పన్లకీ తనతో బాటు తీసికెళ్ళడమో , తననే చూసి రమ్మనడమో చేసేవాడు మధూ సర్… …తన సిన్సియారిటీతో నాక్కూడా స్కూల్ లో ఉద్యోగమిప్పించేంత దగ్గరయ్యాడు…అంచేతో , ప్రియా మేడంని దీదీ అంటూ పిలుస్తూండడం వల్లో, కొన్ని ముఖ్యమైన పనులకి తనకి వీలుకానప్పుడు ప్రియ మేడం ని పంపించే వాడు , షకీల్ ని తోడిచ్చి…. అదో… అలా వెళ్ళి రావడాల్లో వాళ్ళిద్దరూ దగ్గరైనట్లున్నారు… అంటూ ఆగి నా మొహం లోకి చూసింది రియాక్షన్ కోసం……ఏమన్నావ్?!……నలుగురూ ఏడ్చిపోతారని …దీదీ… అనో …భయ్యా… అనో అంటూటార్లే!…కానీ!…అన్నా… …ఓ అర క్షణం ఖంగు తిన్నా , వెంటనే సర్దుకుని మళ్ళీ మొదలెట్టింది … …మొదట్లో నేనూ గమనించలేదు , ఆ దగ్గరవడం…కొన్నాళ్ల తరవాత వాళ్ళిద్దరి దినచర్యల్లో … ఓ పధ్ధతి… గమనించా! … అంటూ ఆగింది షమీమా……ఏంటా పద్దతీ అనడిగావా?……ఆహాఁ……ఏవందీ??……సాధారణంగా సెకండ్ వీక్ చివర్లో మొదలయ్యేది… ఓ పది రోజుల పాటు సాగేది … అంటూ ఆగి నా మొహంలోకి చూసింది … అర్థమైందా?… అన్నట్లు……అదా సంగతీ!… అర్థమైందిలే!! అనేసి …కానీ!…అన్నట్లు బుర్రెగరేశా……ఏంటి నీకర్థమౌతా!?……ఓ విషయం చెప్తే నీకూ అర్థమౌతుంది……ఏంటదీ?……ప్రియా మేడం కి పీరియడ్స్ చాలా రెగ్యులర్…ప్రతీనెలా పస్ట్ వీక్ లో వస్తాయ్……అహ్!…అదాసంగతీ!!…కానీ……అర్థమైనట్లేగా!… అంచేతే …కానీ షమీమా!…అన్నా … వెంటనే మొదలెట్టింది… …, రోజు విడిచి రోజు …అంటూ …రోజూ ఎందుకు కాదూ?!…అంటూ మళ్ళీ అడ్డు పడిపోయా… …ఎందుకాఁ… షకీల్ మియాఁ కి …పి చ్చ వెఱ్ఱి…ఇట్టే ఇట్టే ఒచ్చేస్తాయ్ ఎ రె క్షన్స్… నేనో , మీ లాంటి వాళ్ళో ఐతే పర్లేదు గానీ , ఆవిడ లాంటి నాజూకు మనిషీ… అంటూ సిగ్గుగా సాగదీసింది… …నా బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటి ఆవిరి ఎగజిమ్మిందోయ్ ఆ మాట వినగానే!… అంది కవిత జేవురించిన మొహం తో…
… ఏదీ?…మీ లాంటి వాళ్లంటూ నిన్నూ కలిపేసుకున్నందుకా?…… అబ్బ!…వేరే చెప్పాలేంటీ! …అదెలా ఉన్నా, …ఆ…తోసుకొచ్చేసే ఎ రె క్షన్స్ ఊసుంది చూశావ్!… …వినగానే గుండెలు …ఝల్లు… మన్నాయోయ్!……ఓహో!…గాలి మారిందన్నమాట… అటువంటప్పుడు మా ఆయనమీదెందుకొచ్చి పడ్డట్టో!?……ఛీ!…ఫస్టు బావకే ఛాన్సు!……థాంక్యూ…ఏవందా తర్వాతా!……ఐతే ఆ నెలకి ఐదు రోజుల ప్రోగ్రామ్ లొ ఎప్పుడో తప్ప మార్పుండేదికాదంది… …ఎన్ని నెల్లు సాగిందేంటదీ?… అనడిగా… ఓ ఆరేడు నెల్లు…అంది……బాగానే ఛాన్సిచ్చిందన్నమాటా!…మరి ఆవిడ ముచ్చటెందుకు తీర్లేదో?!…… ఆమాట డైరెక్టుగా అడిగేస్తే బాధపడుతుందేమోనని , …అసలు నీకు డౌటెలా ఒచ్చిందీ?…అన్నా!… …కొన్ని వ్యవహారాలు చూసింతర్వాత!…అంది …అవేంటో చెప్పు మరి… అన్నా … ఇక మొదలెట్టింది… …తొమ్మిదింటికి స్కూలు మొదలై ఓ వరసలో పడ్డతర్వాత ప్రియా మేడం , మధూ సర్ తెచ్చుకున్న బ్రేక్ ఫాస్ట్ తినేవారు…అంటూ… …ఆతరవాతా?!… అంటూ కధని పుష్ చేశా… ఆ పది రోజుల్లో ప్రియా మేడం ఇంటికి బైల్దేరేది ప్రతీ సారీ పదిన్నర ప్రాంతాల్లో , ఏదో వంకతో… … ఆవిడ బైల్దేరిన ఓ ఐదు నిముషాల్లో షకీల్ మియాఁ కూడా బైల్దేరేవాడు , ఏదో ఆఫీసు పనో , స్కూల్ పర్చేజస్ అనో వంకెట్టుకుని… మళ్ళీ ఓ రెండు గంటల తర్వాతొచ్చేవాడు… ఆవిడ మాత్రం పావుతక్కువ పన్నెండుకల్లా ఒచ్చేసేది , మనిషి బాగా ఒడిలిపోయి…ఐనా కళ్లల్లో అదో మెరుపు…అంటూ ఆగింది , తన కళ్ళు భావయుక్తంగా మెరిపిస్తూ… …ఏంచేశావ్ .?… అన్నా …ఓ రోజు ఫాలో చేశా ఆవిడ్ని…అంది… …ఊఁ… కొట్టా… …వాళ్ళకో పది, పదిహేన్నిముషాల టైమిచ్చి , ఇవాళ మనం చూసిన కిటికీ దగ్గరకే వెళ్ళా!… పడక్కుర్చీ లో వెలకిలా పడుక్కునున్నాడు షకీల్ మియాఁ అరమోడ్పు కళ్లతో… షర్టు లేదొంటిమీద , ట్రౌజర్ కాళ్లదగ్గర పడుంది… …అ…ది… , బా ల్స్ మీద … సోలిపోయున్నా ఓ రకమైన బింకంతో…పొడుగంతా తడితో… తళ తళా మెరిసిపోతూంది… అంటూ తన మొగుడి మగతనాన్ని వర్ణించడంలో పడిపోయింది మైకంగా… …మరి మేడం?…అంటూ అడ్డు పడిపోయా, ఆ వర్ణన వినలేక!… అంటూ బరువుగా ఊపిరి పీల్చింది కవిత……వినలేక పోవడమేఁ…నీ కెక్కడో చిమ చిమ లాడుంటుంది… అంచేతా!… అంటూ రెచ్చగొట్టింది పరిమళ…నీకూ చిమ చిమ లాడుతుంది , ఆ తరవాత షమీమా చేసిన వర్ణన వింటే!… అంది ధుమధుమలాడుతూ……అదీ చూద్దాం…మీ ప్రియా మేడం లేదుటా గదిలో?!……ఆ మాటే అడిగా… …పొద్దున్నావిడ కట్టుకొచ్చిన చీరా, మాచింగ్ బ్లౌజు, పెట్టీకోట్లు కుప్పగా పడున్నాయ్ ఓ పక్క… , ఇంతలో అంతవరకూ బాత్రూంలోంచి వినిపిస్తూన్న నీళ్ల చప్పుడాగిపోడం , ఆవిడ తలుపోరగా వేసి బైటికి రావడం జరిగిపోయాయ్… అంటూ అందుకుంది షమీమా… …ఆవిడ ఒంటిమీద బట్టలున్నాయా?…అన్నా ఆత్రం పట్టలేక… …ఓ లైట్ కలర్ కాటన్ నైటీ మాత్రం ఉంది ఒంటిమీద …చిన్న సైజు నారింజల్లాంటి స్తనాలు ఊపిరితోబాటు కదుల్తున్నాయ్… రూపాయ కాసంత చనుమచ్చలూ , బైటికి పొడుచుకొస్తూన్న ముదురు పింక్ చనుమొనలూ కనిపించేస్తున్నాయ్ దాంట్లోంచి…అలికిడి వినిపించిందేమో షకీల్ మియాఁ కి, …ఇలా రా!…అన్నాడు కళ్ళు మూసుకునే… …ఆవిడ బెరుగ్గా అక్కడే నిలబడిపోయింది… …రమ్మంటూంటే!…అన్నాడు కళ్ళు తెరిచి … …దాంతో అడుగులో అడుగేసుకుంటూ పడక్కుర్చీ దగ్గరకి బైల్దేరింది , తొడలెడంగా పెట్టుకుని … బటన్స్ సరిగా పెట్టుకోలేదేమో , పల్చటి పొత్తికడుపూ , పావలా కాసంత లోతైన బొడ్డూ ఉండుండి దర్శనమిచ్చేశాయ్ ఆవిడ ఒస్తూంటే … వెనకనుంచి సన్లైట్ పడిందేమో , ఆవిడ బక్కపల్చటి తొడల అవుట్లైన్ క్లియర్ గా కనిపించింది నాకు… … అని ఒక్క బిగిన వర్ణించేసి , ఊపిరి పీల్చుకోడానికాగింది … … గది బైటున్న నీకే కనిపించేస్తే… లోపలున్న నీ షకీల్ మిఁయాఁ కి కనిపించదూ!?…ఏంటో తన రియాక్షను!… అన్నానుండబట్టలేక……ట క్కు మని లేచి నిలబడి పోయింది మేడం నా మిఁయాఁ దీ!… అనేసిందే ఏ మాత్రమూ సిగ్గుపడకుండా… అంటూ ఆగి పోయింది కవిత బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ……తనకి సిగ్గెందుకూ?…ఒస్తే కోపం రావాలిగానీ!?… సర్లే!…నువ్వేమన్నావ్??……ఓ ప్రశ్నేశానే…క్యూరియాసిటీ పట్టలేకా!…
…ఏంటమ్మా ఆ ప్రశ్నా?…ఏంచెప్పిందేంటావిడా??……ఏం మాట్లాడకుండా , మేం తిరిగొచ్చేటప్పుడు తను కొన్న అరిటి పళ్ళల్లో ఓ దోర పండందుకుని , చక చకా ఓ పని చేసి… …ఇదో!…ఇలా!…అంటూ చూపించిందే!…నాకు గొంతులో తడారిపోయిందే!… అంది కవిత బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ…