తెల్లవారగానే ఆఫీస్ కి వెళ్లేదారిలో బ్రేక్ఫాస్ట్ చేస్తుండగా రమేష్ అడిగాడు కుమార్ ని అత్త ఎప్పుడు వస్తుంది అని. కుమార్ గాడికి ఎక్కడాలేని కోపం వచ్చినా ఏమి అనలేక సాయంత్రం మాట్లాడదాం అని దాటేశాడు. రమేష్ కూడా పెద్దగా సాగదీయలేదు. ఆఫీసుకి చేరేసరికి జ్యోతి ముందుగానే వచ్చేసి ఎదురు చూస్తూ కనపడింది. నిండు పున్నమి చంద్రుడిలా వెలిగిపోతుంది ఆమె ముఖం. అంతే ఆనందంగా రమేష్ ని పలకరించింది. అలవాటు లేని ఆడవారి పలకరింపుకి రమేష్ గాడు తెగ సిగ్గుపడిపోయాడు. ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వి తలదించుకుని తన డెస్క్ దగ్గరకి వెళ్ళిపోయాడు. రమేష్ లోని సిగ్గు కుమార్ గమనించకపోలేదు. వెర్రి వెంకన్న అని మనసులో నవ్వుకుని జ్యోతి కి ఫార్మాలిటీ కోసం ఒక హాయ్ చెప్పేసి తమ ట్రైనింగ్ రూమ్ లో దూరాడు. వెనకే జ్యోతి కూడా పరుగులాంటి నడకతో ఆ గదిలోకి రాగానే ఆమెని అల్లుకుపోయాడు కుమార్. అరక్షణం ఆలస్యం చేయకుండా ఒకరి నోట్లో ఒకరు దూరిపోయే ప్రయత్నాలు మొదలుపెట్టేసారు. యుద్దభూమి నుండి ఇంటికి వచ్చిన సైనికుడిలో కూడా ఇంత విరహం ఉంటుందో లేదో మరి. చిన్నగా దగ్గు లాంటి శబ్దం విని ఒకరినుండి ఒకరు వేరుపడ్డారు. ఆ గదిలో అప్పటికే ఉన్న సత్యవాణి వీరిద్దరివంక కోపంగా చూస్తూ ఉంది. ముసి ముసి నవ్వులతో కుమార్ జ్యోతిలు హాయ్ సత్యవాణి అని పలకరించారు ముక్తకంఠంతో!
ట్రైనింగ్ జరుగుతూ ఉండగా రవళి (HR)మాడం దగ్గరనుంచి పిలుపు వచ్చింది ముగ్గురు ట్రైనీస్ కి. ఆమె కేబిన్ లోకి వెళ్లిన ముగ్గురిని కూర్చోమన్నట్టుగా సైగలతోనే చెప్పింది రవళి.
రవళి: సో, ఎలా జరుగుతుంది మీ ట్రైనింగ్?ముగ్గురు: నైస్ మాడం, థాంక్ యు.రవళి: ఏమైనా ప్రోబ్లెంస్ ఉన్నాయా ఇక్కడ, వాణి… ముఖ్యంగా నీకు?సత్యవాణి: నథింగ్ మాడం.రవళి: గుడ్!!! మీ ముగ్గురిని ఒకే ప్రాజెక్ట్ కోసం రిక్రూట్ చేసుకున్నాం అనే విషయం తెలిసిందే కదా… ఆ క్లయింట్ పూణేలో ఉంటాడు. సో, మీలో ఒకరు పూణే వెళ్ళవలసి ఉంటుంది రిక్వైర్మెంట్స్ తీసుకోవటానికి. కనీసం రెండు వారాలు పడుతుంది. ఎవరు వెళతారో సాయంత్రం చెప్తాను. రేపు రాత్రి ట్రైన్ కి స్టార్ట్ అవ్వాల్సి ఉంటుంది.
ముగ్గురికి పచ్చి వెలక్కాయ నోట్లో పడ్డట్టు అయ్యింది ఒక్కసారిగా. ఎవరో ఒకరే వెళ్ళాలి అంటే అది సత్యవాణి ఐతే బాగుండు అని కుమార్ మరియు జ్యోతి ఆలోచన. వారిద్దరిలో ఎవరైనా వెళ్తే… ఆ ఆలోచనే చాల కష్టంగా ఉంది. సత్యవాణికి మరీ దారుణం. పాపం తెలుగు మాట్లాడే వాళ్ళమధ్యలోనే తాను చాల ఇబ్బంది పడుతోంది. ఇంక మహారాష్ట్ర లో… మహా కష్టాలే తనకి. భాష కూడా వచ్చి చావదు.
రవళి: ఏంటి గైస్? చాల ఎక్సయిటింగ్ గా ఉన్నట్టున్నారు? ఒకరే వెళ్ళాలి అనేది బాధాకరమైన విషయమే! బట్, తప్పదు. సత్యవాణి… ఇంక నువ్వు వెళ్ళొచ్చు.. నేను వీళ్ళిద్దరితో సెపెరేట్గా మాట్లాడాలి.సత్యవాణి: ఒకే మాడం.
సత్యవాణి లేచి వెళ్ళిపోయింది.
రవళి: సో గైస్… ఏంటి సంగతులు?కుమార్: నథింగ్ స్పెషల్ మాడం.రవళి: చూడు కుమార్… ఇది ఒక పేరున్న కంపెనీ. నువ్వు చేసే పనులు అసలు బాగోలేదు.కుమార్: నేనేమి చేశాను మాడం? ( వీడికి అర్ధం అయిపోయింది రవళి దేనిగురించి మాట్లాడుతోందో)రవళి: ప్రతి రూంలోను సి.సి. కెమెరా ఉంది. సో, ఆఫీస్ మొదలవ్వటానికి ముందు, పనులు అయిపోయిన తర్వాత ఏమేమి చేసారో మీరిద్దరూ అన్నీ రికార్డు అయ్యాయి.
జ్యోతి గుండె ఆగినంత పని అయ్యింది. తన పరువు పోతుంది ఈ విషయం గాని ఇంట్లో తెలిస్తే! నాన్న చంపేస్తాడు. అమ్మ తనని చంపేసి ఆమె ఆత్మహత్య చేసేసుకుంటుంది. ఇవన్నీ తలచుకుంటుంటే పాపం జ్యోతికి కళ్ళలో నీళ్లు ఆగటం లేదు.
జ్యోతి: సారీ మాడం. (ఏడుపుని ఆపుకుంటూ)రవళి: హే.. డోంట్ బీ సిల్లీ. మీ ఇద్దరి ఆనందాలు మీ ఇష్టం. ఇట్ ఈస్ నన్ అఫ్ మై బిజినెస్. బట్, ఒక ఆఫీస్ అన్నాక కొన్ని పద్ధతులు ఉంటాయి. అవి ఫాలో అవ్వాలి కదా.కుమార్: థాంక్ యు మాడం… ఇది రిపీట్ అవ్వకుండా చూసుకుంటా.రవళి: ఇది రిపీట్ అవ్వకుండా నేను చూస్తా. జ్యోతిని పూణే పంపుతున్నాము. మూడు వారాలు. న్యాయంగా ఐతే అబ్బాయివి కాబట్టి నిన్నే పంపాలి. బట్, నీ ప్రొఫైల్ ఆ క్లయింట్ని ఇంప్రెస్స్ చెయ్యలేదు.జ్యోతి: నాకు వెళ్లాలని లేదు మాడం… సత్యవాణిని పంపండి.రవళి: నాకు తెలుసు నువ్వు ఎందుకు వెళ్లనంటున్నావో! బట్, వాణి హేండిల్ చెయ్యలేదు. ఇట్స్ ఓన్లీ త్రీ వీక్స్ ఎనీవే…జ్యోతి: నేను ఎప్పుడు పేరెంట్స్ ని వదిలి ఎక్కడికి వెళ్ళలేదు. ప్లీజ్…రవళి: నువ్వు పెద్దదానివి అయ్యావు కదా జ్యోతి. పెద్దవాళ్ళు చేసే పనులు కూడా చేస్తున్నావుగా.. యూ డోంట్ హేవ్ ఎ ఛాయస్ బేబీ! అయినా ఈ ట్రిప్ ఖర్చులు అన్ని ఆఫీస్ పెట్టుకుంటుంది. ఫైవ్ స్టార్ అకామోడేషన్. మూడు వీకెండ్స్ కూడా. ఇక్కడ దొరకని ప్రైవసీ దొరుకుతుంది మీకు సరిగ్గా ప్లాన్ చేసుకుంటే!!! (చాలా పెద్ద హింట్ ఇచ్చేసింది కుమార్ కి)
కుమార్ గాడు వేరే ఆలోచలో ఉన్నాడు. ఈ రవళి మూడు వీకెండ్స్ అంటుంది. కానీ సరిగ్గా ప్లాన్ చేస్తే మొత్తం మూడు వారాలు సుఖపడొచ్చు. వీక్ డేస్ లో రూపతో అండ్ వీకెండ్స్ లో జ్యోతి తో.. ఆలోచిస్తే ఈ ట్రిప్ ఎదో తనకోసమే వచ్చినట్టుంది. మనసులోనే రవళికి థాంక్స్ చెప్పుకున్నాడు. అన్ని సవ్యంగా జరిగితే దీని ఋణం ఉంచుకోకుండా తీర్చాలి. ఒక యాంగిల్ లో శ్రీదేవిని గుర్తుతెస్తోంది మరి. పేరు సంగతి సరే సరి!!!
జ్యోతికే పాపం చాలా బెంగగా ఉంది. ఇల్లు వదిలి ఉండటం ఎప్పుడూ లేదు. పైగా కొత్తగా కుమార్ ప్రేమ కూడా తనని కట్టిపడేస్తుంది. రోజంతా చాలా కష్టంగా గడిపింది ఆఫీస్ లో. బ్రేక్ లో కూడా ఏమి మాట్లాడకుండా గడిపింది. కుమార్ కి కూడా జ్యోతిని ఇలా చూడటం ఇబ్బందిగానే ఉంది.
సాయంత్రం ఇంటికి వెళ్తున్న జ్యోతితోపాటే తన బస్ ఎక్కాడు. ఇంటి వరకు తోడు వస్తానని, తనతో ఇంకొంచెం సేపు గడపొచ్చని చెప్తే జ్యోతి చాలా సంతోషింది. దారి మొత్తం ఒకరిచేతిని ఒకరు వదిలింది లేదు. చాలా కబుర్లు చెప్పుకున్నారు. సికింద్రాబాద్ లో దిగి 51 బస్సు లో నాచారం వరకు చేసిన ప్రయాణం అసలు బోర్ కొట్టలేదు ఇద్దరికీ. బస్స్టాప్ లో దిగిన తర్వాత మాత్రం జ్యోతి కుమార్ ని వెళ్లిపొమ్మంది. ఎవరైనా ఇద్దరినీ కలిపి చుస్తే గొడవ అని. కుమార్ కూడా అవునన్నట్టు తలాడించి బాయ్ చెప్పి పంపించేశాడు జ్యోతిని. కొంచెం దూరం వెళ్ళాక తనకి తెలియకుండా జ్యోతిని ఫాలో అయ్యాడు కుమార్. St. Pious కాలేజీ పక్క సందులో మూడో ఇంట్లోకి జ్యోతి వెళ్లెవరకూ దూరం నుంచే గమనించి తిరిగి బస్స్టాప్ చేరుకొని తన రూంకి బయలుదేరాడు
నాచారం నుండి అమీర్పేట్ చేరేటప్పటికి రాత్రి తొమ్మిది దాటింది. ఎక్కడా లేని నీరసం వచ్చింది పాపం కుమార్ కి. అయినా కష్టే ఫలి అని ఊరికే అన్నారా పెద్దలు. ఈ మాత్రం కష్టపడకపోతే రూప ఇంటి అడ్రస్ ఎలా తెలుస్తుంది?
ఇంటిలోకి వచ్చేసరికి రమేష్ గాడు వంట చేసేసి ఉంచటంతో కుమార్ గాడికి మిత్రుడిపై ప్రేమ తన్నుకువచ్చేసింది. కానీ ఏదో ఒక మూల కోపం కూడా ఉంది. ప్రస్తుతానికి ఆ కోపాన్ని అంతా అటకెక్కించేసి భోజనం చేస్తూ హాయిగా కబుర్లు చెప్పుకున్నారు ఇద్దరూ. ఒకటిరెండుసార్లు రమేష్ గాడు జ్యోతి పేరుతో కూడా కుమార్ని ఆటపట్టించాడు. ఏదైతేనో ‘చెప్పి వెళ్ళాలి చెప్పులు వేసుకెళ్ళాలి’ అనే ప్రకాష్ రాజ్ పోజులు కట్టిపెట్టినందుకు కుమార్ గాడు హ్యాపీ. ఆడపిల్ల తనంతట తానుగా ఒక్కసారి పలకరిస్తేనే ఇంత తేడానా!!!
తన గదిలోకి వెళ్ళి ఫోన్ చుస్తే రెండు మిస్డ్ కాల్స్ ఉన్నాయి జ్యోతి నుంచి. వెంటనే మెసేజ్ పెట్టాడు సారీ బిజీగా ఉంది చూడలేదు అని. జ్యోతి కాల్ చేసేసింది.
జ్యోతి: హలో!! ఏమి చేస్తున్నావు?కుమార్: ఏముంది… చాలా అలిసిపోయా ఈ రోజు. హైద్రాబాదు ఇంత పెద్దదని ఇప్పటిదాకా తెలీదు. అది సరేలేగాని పూణే వెళ్ళాలి అంటే ఏమన్నారు ఇంట్లో?జ్యోతి: నాన్న చాలా హ్యాపీగా ఉన్నారు. అమ్మ మాత్రం బెంగ పెట్టేసుకుంది పాపం!కుమార్: బెంగ దేనికి? పెట్టుకుంటే నేను పెట్టుకోవాలి నీ మీద బెంగ.జ్యోతి: దేనికో?కుమార్: మూడు వారాలు నువ్వు లేకుండా నేను ఎలా ఉండాలి. అయినా మీ అమ్మ నాన్నలు హ్యాపీ నువ్వు వెళ్తున్నందుకు. తెలుసా…జ్యోతి: అదేంటి?కుమార్: పిచ్చి జ్యోతి… రవళి మాడం చెప్పినట్టు నువ్వు ఇంకా చిన్నపిల్లవే! నువ్వు పుట్టిన ఇన్నేళ్లకి వాళ్ళిద్దరికీ ఏకాంతం దొరుకుతుంది. ఎంజాయ్ చేస్తారు హాయిగా ఈ మూడు వారాలూ.జ్యోతి: ఛా!! అంతలేదులే వాళ్ళకి.కుమార్: అదేంటి?జ్యోతి: వాళ్లిద్దరూ కలిసి నవ్వుకోవటం కూడా చూడలేదు ఎప్పుడు నేను. అసలు ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నారు అంటే నేనే నమ్మను. ఎప్పుడు చూసినా బిజినెస్ గొడవలే నాన్నకి.కుమార్: మరి మీ అమ్మ?జ్యోతి: ఏముంటుంది… ఉదయం ఎనిమిదికే నాన్న ఆఫీస్ కి వెళ్లిపోతారు. ఆయనకోసం ఆ టైంకే వంట అయిపోతుంది. అప్పటినుంచి రాత్రి ఎనిమిది వరకు ఖాళీగా గడుపుతుంది పాపం. టీవీతోనే కాలక్షేపం.కుమార్: సరేలే… నీకు కనపడేలా సంసారం చెయ్యాలా ఏమిటి వాళ్ళు? అయినా మన సంసారం గురించి వదిలేసి పక్కవాళ్ళ సంగతులు దేనికి చెప్పు మనకి?జ్యోతి: కదా… అప్పుడే మనకి ఈ కష్టాలు ఏమిటో? ఆ రవళికి శాంతి లేకుండా పోవాలి.కుమార్: శాంతి నా… ఆవిడ ఎవరు? అయినా రవళి ఏ మగాడినో తగులుకుంటుందిగానీ ఇలా ఆడాళ్ళని ఏమి చేసుకుంటుంది?జ్యోతి: ఛీ!! ఎప్పుడు అదే తిరుగుతుంటుందా నీ బ్రెయిన్లో?కుమార్: ఏది?జ్యోతి: సెక్స్… ఇంక వేరే ఆలోచనే ఉండదా మీ అబ్బాయిలకి?కుమార్: నీలాంటి అందగత్తెలు పక్కన ఉంటే వేరే ఏమి ఆలోచించను చెప్పు. సరే గానీ రవళి చెప్పినట్టు పుణేలో బోణీ చేద్దామా?జ్యోతి: దానిదేమి పోయింది. ఎన్నైనా చెప్తుంది… దొంగ మొహంది!!కుమార్: తమరిది మాత్రం ఏమి పోతుందో?జ్యోతి: పెళ్ళికి ముందు ఇవన్నీ వద్దురా! అయినా అందరిని వదిలి వెళ్ళాలి అని నేను బాధపడుతుంటే నువ్వు సెక్స్ అంటావేంటి?కుమార్: ఏదో వీకెండ్స్ వచ్చి నీతో టైం గడుపుదాం అనుకున్నా… అయినా నామీద నమ్మకం లేనట్టుంది. ఆ మాత్రం వెయిట్ నేను కూడా చేయగలను.జ్యోతి: అందుకే డార్లింగ్… I love you…కుమార్: మీ టూ… ఇంక మేడంగారు పడుకోండి. రేపు అసలే ప్రయాణం.జ్యోతి: ఒకే… గుడ్ నైట్.
కుమార్ కాల్ కట్ చేసి టైం చుస్తే పది దాటింది. రూప పనులు ముగించి గదిలోకి వచ్చేసి ఉంటుంది. ఇలా తల్లీకూతుళ్లని ఒకేసారి కెలుకుతుంటే ఏదో తెలియని కిక్కు ఉంది. రూపకి కాల్ చేసేసాడు ధైర్యంగా… రూప పాపం చాలా అప్సెట్ గా ఉంది జ్యోతి ప్రయాణాన్ని తలుచుకుని.
కుమార్: హాయ్ డార్లింగ్… ఏమి చేస్తున్నావు?రూప: హాయ్ రా…కుమార్: ఏమైంది రూప అంత డల్గా ఉన్నావు?రూప: ఏమి లేదురా… ఏదో ఇంట్లో ప్రోబ్లం.కుమార్: నాతో చెప్పకూడనిదా?రూప: అదేమీ లేదు. మా అమ్మాయి ప్రాజెక్ట్ వర్క్ మీద మూడు వారాలు పూణే వెళ్ళాలిరా.. ఏదో బెంగ అంతే.కుమార్: ఒకే… మరేమీ పర్లేదు డార్లింగ్… ఈ మధ్య కంపెనీ వాళ్ళు చాలా బాగా చూసుకుంటున్నారు. ఇంతకీ ఎప్పుడు వెళ్ళాలి?రూప: రేపు రాత్రి నాంపల్లి స్టేషన్ నుంచి ట్రైన్. 8.40 కి. నేనే వెళ్ళి దింపాలి. స్టేషన్లో ఏడ్చేస్తామేమో!కుమార్: ఏ… మీ ఆయన ఈ పనులు కూడా చెయ్యడానికి పనికి రాడా?రూప: ఓయ్!! మా ఆయన కూడా అలుసైపోయాడా నీకు.కుమార్: అబ్బో! ఇదంతా పతిభక్తే!రూప: చంపుతా వెధవా… అయినా ఈ సంగతులకేంగానీ నీ మోహిని కబుర్లు చెప్పు. ఈరోజు ఆఫీస్ లో నలిపేశావా దానిని.కుమార్: భేషుగ్గా!! అడిగి మరీ నలిపించుకుంటుంది రూప, మోహిని. కానీ సెక్స్ ఆంటే మాత్రం వద్దంటోంది. పెళ్లి తర్వాతేనంట అన్నీ…రూప: అలాగే అంటారులేరా… ఒక్కసారి రుచి చుస్తే మాత్రం ఇంక ఆగలేరు. ఇంతకీ తనని పెళ్లి చేసుకునే ఆలోచన ఉందా అసలు తమరికి?కుమార్: ఎందుకు లేదూ… తానే నా సర్వస్వము.రూప: మరికనే? హ్యాపీగా ఎంజాయ్ చెయ్యండి. అయినా అలంటి పిల్ల కోసం ఆమాత్రం ఆగలేవా?కుమార్: నువ్వు ఉన్నావుగా నాకోసం. ఖచ్చితంగా ఆగుతాను రూప.రూప: ఛా… అయ్యగారు మర్చిపోయారనుకుంటా… నా అడ్రస్ కనుక్కుని రావాలి తమరు ఇంటికి.కుమార్: ఏ టైములో రమ్మంటావో చెప్పు. నేను వచ్చేస్తా…రూప: అడ్రస్ దొరికేసిందా ఏంటి? ఎవరు చెప్పారు రా నీకు.కుమార్: ఎవరో ఎందుకు చెప్తారు. నువ్వే చెప్తావు.రూప: నేనా…కుమార్: రేపు రాత్రి.. నాంపల్లి స్టేషన్… 8.40… అక్కడివరకు వస్తే నువ్వే తీసుకెల్తావు నన్ను.రూప: ఓరి వెధవా… అసాధ్యుడివి రా… వస్తే వచ్చావులే… మా అమ్మాయికి మాత్రం కనపడకు.కుమార్: నాకు తెలీదా?రూప: తెలుసురా నీకు అన్నీ తెలుసు. గుట్టుగా సాగుతున్న సంసారంలోనుంచి రంకు వరకు తెచ్చావు నన్ను. దొరకకపోవు రా… నీ మొడ్డ కోసేసి దాచేసుకుంటా నీ మోహినికి లేకుండా…కుమార్: అంత పని చెయ్యకే… ఇప్పటికే చాలా కష్టంగా ఉంది.రూప: సరే మరి… నేను ఉంటా ఇంక. రేపు చాలా పనులున్నాయి. రేపు కలిసినప్పుడు మాట్లాడుకుందాం.కుమార్: మాట్లాడుకోవటానికా కలిసేది? ఆ మాత్రానికి ఫోన్లు లేవా?రూప: చాలా సిగ్గుగా ఉంది రా… ప్లీజ్ రేపు రావద్దు నువ్వు. అమ్మాయిని పంపేసి వెంటనే నీతో… మూడ్ బాగోదు.కుమార్: అంతలా చెప్పాలా రూప… ఏదో నిన్ను ఆటపట్టిద్దాం అని అంతే. రేపు నేను రాను. నువ్వు మీ అమ్మాయితో హాయిగా ఎంజాయ్ చెయ్యి. ఉంటాను. Bye!!!
కుమార్ గాడు ఫోన్ కట్ చేసేసాడు. గేలరీలో ఉన్న రూప పిక్ ఓపెన్ చేసి చూస్తూ మొడ్డ నలుపుకుంటుంటే వాట్సాప్ లో మెసేజ్ వచ్చింది రూపనుంచి. Love you and bless you అని…
తరువాతి రోజు ఆఫీసుకి చేరేసరికి జ్యోతి వచ్చేసి కుమార్ కోసం ఎదురుచూస్తూ ఉంది. రాత్రి నిద్ర లేనట్టు చాల క్లియర్గా కనపడుతోంది. బాధతోనా లేక ఆనందం వల్లనో మాత్రం అర్ధం కాలేదు కుమార్ కి. ఏ విధమైన భావోద్వేగాలు లేవు ఇద్దరిలో… ఎలా ఉన్నావు అని కుమార్ అడిగితె కూడా పెద్దగా పట్టించుకోనట్టే ఉండిపోయింది జ్యోతి.
రవళి మేడం వచ్చి అఫిషియల్గా జ్యోతి ప్రయాణం గురించి ట్రైనింగ్ రూమ్ లో అనౌన్స్ చేస్తేగానీ పాపం సత్యవాణికి దిగులు తగ్గలేదు. జ్యోతి మరియు కుమారులతో విడిగా మాట్లాడింది ఈ రవళి అసలే! ఆ కుమార్ గాడు ఏవో మాయమాటలు చెప్పేసి దానిని కూడా ఒప్పించేసేఉంటాడు తనని పూణే పంపడానికి.
అదేంటో మనకి వినపడకుండా వేరేవారు మాట్లాడుకుంటే అది మనగురించే అనేసుకుంటాం. పైగా ఖచ్చితంగా అది మనకి వ్యతిరేకము కూడా…
జ్యోతి మూడ్ అంత చెత్తగా ఎందుకు ఉన్నదో ఇప్పుడు అర్ధం అయ్యింది వాణికి. పైకి కనపడకపోయినా లోపల మాత్రం చాలా సంతోషించింది జ్యోతిని అలా చూసి.
ఈ పూట మొత్తం పుణేలో ఎక్కడ ఉండాలి, క్లయింట్ కంపెనీ విషయాలు ఇలాంటివే చెప్తూ కూర్చున్నాడు ట్రైనర్. అక్కడినుంచి జ్యోతి పంపే డాకుమెంట్స్ వాటిని ఇక్కడ ఉండే ఇద్దరు ఎలా ప్రాసెస్ చెయ్యాలి అనేవి అన్నమాట. అంతా చాలా ముక్కుసూటిగా ఉండటంతో పెద్దగా పట్టించుకోకపోయినా ఇబ్బంది లేకుండా జరిగిపోయింది జ్యోతికి, కుమార్ కి. మధ్యాన్నం వరకు KT మొత్తం పూర్తయ్యింది.
లంచ్ కి ముందు రవళి వచ్చి ట్రైన్ టికెట్స్ అండ్ ఆకొమొడేషన్ డీటెయిల్స్ అన్ని ఇచ్చింది జ్యోతికి. తర్వాతి రెండు రోజులు వీకెండ్ అవ్వటం వల్ల జ్యోతికి సెటిల్ అయ్యే టైం దొరుకుతుంది పుణేలో. ఈ రెండు రోజులల్లో ఒకరోజు లోనావ్లా ట్రిప్ కూడా ఆరెంజ్ చేసారంట ఆఫీస్ వాళ్ళు. ఇంకేమైనా డౌట్స్ ఉంటే తీర్చుతానని లేకపోతె ముగ్గురు వెళ్లిపోవచ్చని కూడా చెప్పింది రవళి. ముగ్గురు వెళ్తామనేసరికి సరే అంది. సత్యవాణి నిమిషం ఆలస్యం చేయకుండా అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోయింది. ఈపిల్ల తనకి అర్ధం కాదు అన్నట్టు సైగ చేసి కుమార్ వైపు తిరిగింది రవళి.
రవళి: సో, కుమార్… డోంట్ బి దిసప్పోయింటెడ్.కుమార్: దేనికి మేడం?రవళి: అదే అదే… జ్యోతి వెళ్తోంది కదా. దానికి. (ముసిముసిగా నవ్వుతూ)కుమార్: ఇట్స్ ఓకే మేడం. చేయాల్సిందంతా చేసి ఇప్పుడు బాగానే నవ్వుతున్నారు.
కుమార్ గాడి ధైర్యానికి జ్యోతికి ఒక్కసారిగా సిగ్గు ముంచుకు వచ్చింది. అలాగే కోపం కూడా. అనాలోచితంగా కుమార్ని గట్టిగా గిల్లేసింది.
కుమార్: అమ్మా!!!రవళి: ఏమైంది కుమార్… ఈస్ ఎవిరీథింగ్ ఆల్రైట్?జ్యోతి: ఎస్ మేడం. ఆల్ ఈస్ వెల్…రవళి: బాగానే కంట్రోల్ లో ఉంచుతున్నట్టున్నావ్ జ్యోతి… ఇలా ఐతే ఎలా పాపం?జ్యోతి: సారీ మేడం.రవళి: లేదు లేదు… ఇలాగె ఉండాలి. లేకపోతె ఈకాలం కుర్రాళ్ళు ఇట్టే పక్కచూపులు చేసేస్తారు.జ్యోతి: కుమార్ అలాంటివాడు కాదు మేడం. తాను చాలా సిన్సియర్.రవళి: అబ్బో! చాలా ఎక్కువగా నమ్మేస్తున్నావ్. కొంచెం చూసుకో. అయినా ఈ మూడు వారాలు నువ్వు ఉండవు కదా. నేను ఒక కంట కనిపెడుతూనే ఉంటాను లే వీడిని.జ్యోతి: థాంక్ యు మేడం.రవళి: నువ్వు మాత్రం పని మీద మాత్రమే నీ దృష్టి పెట్టు. ఈ మూడు వారాలు చాలా ఇంపార్టెంట్ ఈ ప్రాజెక్ట్ కి.జ్యోతి: ఎస్ మేడం. విల్ డూ మై బెస్ట్!రవళి: ఏమోయ్ కుమార్… ఆఫీస్ లో కాన్సెన్ట్రేషన్ ఫుల్లుగా పెడతావా లేక నేను వేరే ఎవరినైనా చూసుకోవాలి?కుమార్: భలేవారే… నేను ఆఫీస్ లో ఉంటేనే కదా జ్యోతితో కాంటాక్ట్ లో ఉండగలిగేది. మీకు ఆ టెన్షన్ అవసరం లేదు మేడం.రవళి: గుడ్. నా ఎంప్లాయిస్ నుంచి నాకు కావలిసింది కూడా ఇదే. ఇలా ఐతే మధ్యలో వదిలి వెళ్ళిపోతారనే భయం కూడా ఉండదు.కుమార్: మీరు ఉండమంటే రిటైర్ అయ్యేదాకా మీ దగ్గర ఉండిపోవటానికి నేను రెడీ మేడం.రవళి: చూడమ్మా జ్యోతి… వీడు నీముందే నాదగ్గర డబల్ మీనింగ్ తో మాట్లాడుతున్నాడు.కుమార్: బాబోయ్! ఇది అన్యాయం మేడం. మరీ ఇలా పుల్లలు పెట్టేస్తున్నారే!!రవళి: మరి… నాదగ్గరే వేషాలా!!! ఎనీ వే… క్యారీ ఆన్ గైస్… ఆల్ ది బెస్ట్ జ్యోతి…జ్యోతి: థాంక్స్ మేడం!
రవళి ఆలా వెళ్ళగానే కుమార్ని మళ్ళీ గిల్లింది జ్యోతి ఇంకొంచెం గట్టిగా. కానీ వాడి అరుపు బయటకి రాకుండా తన నోటితో వాడి నోటిని మూసేసింది. కుమార్ కూడా నొప్పిని దిగమింగేసి ముద్దుని ఆస్వాదించాడు కాసేపు. కుమార్ చెయ్యి జ్యోతి సళ్ళమీద పడ్డాకగానీ జ్యోతికి లోకం గుర్తు రాలేదు. నెమ్మదిగా వాడి చేతిని తన చేతిలోకి తీసుకుని వాడి చెవిలో గుసగుసగా ఇక్కడ కాదు అని చెప్పి కౌగిలినుంచి వేరుపడింది.
ఇద్దరు కలిసి ఆఫీసునుంచి బయటపడి జ్యోతి ఇంటివైపు బయలుదేరారు. ప్రయాణం చేస్తున్నారేగానీ మనుషుల్లో లేరు ఇద్దరు… ఇద్దరికీ విరహవేదన మొదలైపోయింది. ఏంతో కష్టపడి కంట్రోల్ చేసుకుంటున్నారు వారి వారి మోహావేశాన్ని. ఎప్పుడు నాచారం చేరారో కూడా తెలియలేదు ఇద్దరికీ. జ్యోతికి బస్టాప్ లోనే బాయ్ చెప్పేసి తిరుగుప్రయాణం మొదలుపెట్టాడు కుమార్.
అప్పటివరకు బాగా వేడెక్కిన శరీరం స్త్రీ సాంగత్యాన్ని కోరుకుంటుంటే మనసు రూప వైపు మళ్లింది. ఆలస్యం చెయ్యకుండా రూపకి ఫోన్ చేసేసాడు కుమార్.
రూప: ఏంటిరా కుమార్ ఈ టైంలో? నీ మోహిని లేదా పక్కన?కుమార్: ఎందుకు లేదు… కానీ నువ్వు గుర్తొచ్చావు రూప… రేపు కలుస్తున్నాం అన్న ఊహే ఊపేస్తోంది నన్ను.రూప: చాలా బాగుంది నీ పని. ఇక్కడ నా మనసు అసలు బాగోలేదు.కుమార్: నాకు తెలుసు రూపా… అందుకే నీ మూడ్ మార్చాలనుకునేది. పోనీ ఆ పని మీ ఆయనకి వదిలేద్దాం. ఎంతలా చూసుకుంటాడో చూద్దాం.రూపా: చాలా చులకన అయ్యాను కదా నీకు. నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు మాట్లాడుతున్నావు కదరా…కుమార్: అయ్యో రూపా… ఎదో సరదాకి అన్నాను అంతే. నువ్వు ఇలా హర్ట్ అవుతావు అనుకోలేదు.రూపా: సరదా ఏంటి అసలు. నీతో సరదాలు ఆడటానికి నీ అత్త కూతురుని అనుకున్నావా? ఏదో చొరవ ఇచ్చాననుకో… ఇంత లోకువ చేస్తావా? ఇంకెప్పుడు నాకు ఫోన్ చెయ్యకు నువ్వు.
ఇలా గట్టిగా తిట్టేసి వెంటనే రూపా ఫోన్ కట్ చేసేసింది. ఏమి జరిగిందో అర్ధం కాక కొయ్యబారిపోవటం కుమార్ వంతు అయ్యింది.
రూపా: సరదా ఏంటి అసలు. నీతో సరదాలు ఆడటానికి నీ అత్త కూతురుని అనుకున్నావా? ఏదో చొరవ ఇచ్చాననుకో… ఇంత లోకువ చేస్తావా? ఇంకెప్పుడు నాకు ఫోన్ చెయ్యకు నువ్వు.
ఇలా గట్టిగా తిట్టేసి వెంటనే రూపా ఫోన్ కట్ చేసేసింది. ఏమి జరిగిందో అర్ధం కాక కొయ్యబారిపోవటం కుమార్ వంతు అయ్యింది.
కుమార్ గాడికి దిమ్మతిరిగి బొమ్మ కనపడింది. రూప ఇలా కసురుకుంటుంది అని అస్సలు ఊహించలేదు పాపం. మర్నాడు ఇంటికి వెళ్ళగానే తనంతట తానుగా మీదెక్కించుకోవాల్సిన రూప, ఇలా కోపగించేసుకుంటే ఎలా… నోటి దాకా వచ్చిన పండు నేలజారినట్టయ్యింది. ఏదో ఒకటి చెయ్యాల్సిందే. కానీ ఏమి చెయ్యగలడు తను. ధైర్యం చేసి నిజంగా ఇంటికి వెళితే… గొడవ పెట్టిందా మొదటికే మోసం వస్తుంది. వెధవ ఎక్సయిట్మెంట్లో అనవసరంగా నోరు జారాడు. దాని మొగుడు సంగతి అసలు ఎందుకు ఎత్తటం. నోటి దూల కాకపోతే!!! మొగుడిని ఎమన్నా అంటే ఏ భారతస్త్రీ మాత్రం ఊరుకుంటుంది. అంటే గింటే తానే అనాలి. సర్వహక్కులు కట్నం ఇచ్చి మరీ కొనుక్కుంటుంది మరి!
ఇవే ఆలోచనలతో బుర్ర వేడెక్కిపోయింది కుమార్కి. ఇంటికి వెళ్లాలని లేదు. అనాలోచితంగానే నాంపల్లి బయలుదేరాడు. దూరం నుంచైనా రూపాని చూడొచ్చు అని. బస్సు ఎక్కాక గుర్తొచ్చింది శారద. ఇలాంటి సమయాల్లో ఏమి చెయ్యాలో చెప్పగలిగేది తను ఒక్కత్తే… ఎంతైనా మనవాడి గురువు కదా… వెంటనే వాట్సాప్ లో మెసేజ్ పెట్టేసేడు అక్కా ఉన్నావా అని. ఎంతకీ రిప్లై లేకపోయేసరికి కాల్ చేసేడు బస్ ఖాళీగా ఉండేసరికి.
శారద: ఏమిట్రోయ్ నేను గుర్తు వచ్చాను. ఆఫీస్ కి సెలవు ఇస్తే ఇంట్లో లేపుకుని కుర్చున్నావా?కుమార్: అదేమీ లేదక్కా…శారద: మరి నేను దేనికి గుర్తొచ్చాను రా? అయినా నేనే ఫోన్ చేద్దామనుకున్నా. నీకొక శుభవార్త చెప్పాలి.కుమార్: శుభవార్తా? నెల తప్పవా ఏంటి?శారద: నువ్వెళ్ళి నెల ఇంకా అవ్వలేదు. అప్పుడే ఎలా తప్పుతాను? అది కాదు. మీ అమ్మ మాట్లాడింది పొద్దున్న. నీకు సంబంధాలు చూడమని చెప్పింది. ఉద్యోగం చేసి బిడ్డ అలసిపోతున్నాడంట పాపం. ఆ అలసట తీర్చే అందమైన పెళ్ళాన్ని వెతకమంది.కుమార్: బాబోయ్… ఈ కొత్త ట్విస్ట్ ఏంటి? అయినా అప్పుడే పెళ్లేంటి? పైగా నీకు చెప్పటమేంటి?శారద: బాగుందిరా…ఇప్పుడు కాకపోతే ఇంకెప్పుడు చేసుకుంటావు? ఏ వయసు ముచ్చట ఆ వయసులో తీరాలి కదా… నా బిల్డప్ పెంచటానికి అక్కా అక్కా అని ఏవేవో చెప్పి ఉంటావు మీ అమ్మకి. నీకు పిల్లని చూడమని నాకు చెప్పింది. కత్తిలాంటి పిల్ల ఒకటి ఉంది మీ బావగారి ఎరుకలో… పండగ చేసుకోవచ్చు చేసుకుంటే…కుమార్: పండగ చేసుకోవాలంటే పెళ్లే అక్కరలేదు. నీలాంటి అక్క దొరికినా చాలు. ఇప్పుడే పెళ్లి చేసుకుంటే బరువులు బాధ్యతలూను.శారద: అందుకేనా మరి నన్ను వదిలేసి వెళ్ళిపోయావు?కుమార్: నేను మాత్రం బాగున్నానా ఏంటి? అయినా నేను ఏదో సరదాగా మాట్లాడదామని ఫోన్ చేస్తే ఇలా పెళ్లి అని భయపెడతావేంటి అక్కా?శారద: నాదేముంది నాయన… ఏదయినా ఉంటే మీ అమ్మని అనుకో. నీ పెళ్లికోసం తానే ఎక్కువగా ఆలోచిస్తోంది. ఇంతకీ దేనికి ఫోన్ చేసావో చెప్పు.కుమార్: అదీ అదీ…శారద: ఓయబ్బో!! మొదటిసారి గుద్ద నాకమని నన్ను అడిగినప్పుడు కూడా ఇంత సిగ్గుపడలేదురా నువ్వు. ఇప్పుడు దేనికో?కుమార్: ఊరుకో అక్కా నువ్వు మరీను. అన్నీ అడిగి మరీ చేయించుకున్నది నువ్వే కదా. సరేలేగాని నిన్ను కొన్ని విషయాలు అడుగుదామని కాల్ చేశా.శారద: ఏమిటో అవి.కుమార్: మరి తిట్టకూడదు.శారద: ఎవత్తినైనా తగులుకున్నావా నాయనా?కుమార్: ఇంకా లేదు అక్కా… అసలు పని అవ్వలేదు ఇంకా. అప్పుడే పిట్ట ఎగిరిపోయేలా ఉంది.శారద: మోటుసరసంతో బెదరగొట్టేసి ఉంటావు సచ్చినోడా!కుమార్: అదొక్కటే తక్కువ. ఇప్పటిదాకా ఫోన్లోనే మాటలు. రేపు ఇంటికి వెళ్లి గృహప్రవేశం చేద్దాం అనుకున్నా. తానే రమ్మంది కూడా. కానీ ఈరోజు బండబూతులు తిట్టేసింది.శారద: అంతదాకా వచ్చాక ఇలా ప్లేట్ తిప్పిందంటే నువ్వే ఏదో తింగరిపని చేసి ఉంటావు.కుమార్: హ్మ్మ్… వాళ్ళ ఆయనని రెండు మాటలు అన్నా… చేతగానివాడు అని.శారద: ఇలా కాదుగానీ మొత్తం చెప్పు మీ పరిచయం దగ్గరనుంచి.
కుమారిగాడు మొత్తం చెప్పాడు రూప గురించి. కానీ జ్యోతి ఊసెత్తలేదు. ఎంతైనా అన్నీ విషయాలు చెప్పాలనిపించలేదు శారదకు కూడా. కానీ స్టోరీలో జ్యోతిని తీసేస్తే ఎక్కడ లింకులు కుదరటం లేదు. అందుకే శారద మళ్ళీ అడిగింది అదే మాట చెప్పి. కుమార్ కి మొత్తం చెప్పక తప్పలేదు. ఈసారి నోరెళ్లబెట్టటం శారదవంతయ్యింది.
శారద: తస్సాదియ్యా… తల్లీకూతుళ్లని ఒకేసారి పడేశావా? అదీ ఒకరికి తెలియకుండా ఇంకొకరిని. నువ్వు సామాన్యుడివి కాదురా. ఒకే కుటుంబంలో వాళ్ళతో తొడసంబంధం. వదిలేస్తే నీ సొంత కుటుంబంలో మొదలెట్టేసే రకానివిరా నువ్వు.కుమార్: ఛా ఊరుకో అక్కా… ఏదో నిన్ను అక్కా అన్నాను కదా అని వరసైనవాళ్ళని అందరిని అలాగే చూస్తానా? అయినా నాకు అక్కచెళ్లెలు లేరని నీకు తెలుసుగా…శారద: ఆ…మీ అమ్మ లేదా ఏంటి? ఉన్నాక, అది ఆడది కాకుండా పోతుందా ఏంటి? నువ్వెంత మాయగాడివో ఇప్పుడిప్పుడే కదా నాకూ తెలుస్తోంది.కుమార్: వార్నాయనో! ఏ టాపిక్ నుంచి ఎక్కడికి వెళ్తోంది ఈ డిస్కషన్? అసలు ఏమంటున్నావో అర్ధం అవుతుందా నీకు శారదా!!
కుమార్ శారదని ఏరోజు ఇలా పేరు పెట్టి పిలిచింది లేదు. అక్కా అనే పిలుపు ఎప్పుడు వదలలేదు కుమార్. శారద గుద్ద దెంగినా అక్కా అక్కా అనేవాడు తప్పితే ఇలా ఏకవచనంలో పిలిచింది లేదు. శారదకు కూడా పిలుపులో తేడా గమనించటానికి ఎక్కువ టైం పట్టలేదు.
శారద: సరేలే… నువ్వు ఎవరితో ఉంటే నాకెందుకు? దేనిని దెంగితే నాకెందుకు? నాకెందుకు ఫోన్ చేసావో చెప్పు.కుమార్: రూప కోపాన్ని తగ్గించే ఉపాయం ఏమైనా ఉంటే చెప్పు అక్కా…శారద: ఉపాయమా… ఉల్లిపాయా!!! అసలు ఏమీ అవ్వలేదు. కూతుర్ని ఊరు పంపే బాధలో ఉంది తాను అంతే… నిన్ను కాస్త దగ్గరివాడివి అనుకుంది కాబట్టి ఆ బాధ వెళ్లగక్కింది. తనని నవ్విస్తావు అనుకుంటే నువ్వేమో మొగుడిని ఆటపట్టిస్తున్నావు. మరేమి పర్లేదు. రేపు మామూలుగా తన ఇంటికి వెళ్ళు. ఖచ్చితంగా బెట్టు చేస్తుంది. రెండు దెబ్బలు వేసినా భరించు. తర్వాతే అదే పక్కెక్కుతుంది.కుమార్: అంతే అంటావా…శారద: ఆడాళ్లకి తమ బాధ వినే మగాడు కావాలిరా… మరేం పర్లేదు.కుమార్: థాంక్స్ అక్కా… మళ్ళీ ధైర్యం వచ్చేసింది నీతో మాట్లాడాకా…శారద: రేపు ఆ రూపాని దెంగేస్తావ్ అన్నమాట అయితే… జ్యోతిని కూడా బాగానే చూసుకుంటావ్. మరి నా సంగతి ఏంటి?కుమార్: వచ్చే సండే, నేను కాకినాడ వచ్చి నీ ఋణం తీర్చుకుంటా. సరేనా…శారద: అదీ చూస్తా… ఆ కన్నెపిల్లని వదిలేసి నా దగ్గరికి వస్తావో రావో… రాకపోతే పెళ్లి చేయిస్తా మీ అమ్మకి చెప్పి. దెబ్బకి అన్నీ మూసుకుని ఇంట్లో పెళ్ళాం చుట్టూ తిరగాలి ఇంక.కుమార్: బాబోయ్ అక్కా… ఎంతైనా నీ శిష్యుణ్ణి. ఇలా భయపెట్టొద్దు.శారద: ఐతే గురుదక్షిణగా వచ్చి గుద్ద దెంగిపెట్టు. నేను ఉంటాను. మీ బావ వచ్చే టైం అయ్యింది. bye.
కుమార్ కూడా bye చెప్పేసి కాల్ కట్ చేసాడు. శారదతో మాట్లాడాక మనసు హాయిగా అనిపించింది. అంతా బాగానే ఉందిగానీ అమ్మ టాపిక్ మాత్రం కొంచెం ఎక్కువైంది. లేకపోతె అమ్మ గురించి అంత నీచంగా మాట్లాడుతుందా. అమ్మ నిస్సందేహంగా అందగత్తె. ఐతే మాత్రం… అమ్మ కదా. ఈ వయసులో కూడా కుర్రోళ్ళు చూపులతోనే తినేసేలా చూస్తారు కమలని. అలాగని ఇంట్లోవాళ్ళని మనం కూడా అదే దృష్టితో చూస్తామా ఏమిటి? శారద లంజకి బాగా గుద్దబలిసి కొట్టుకుంటోంది. అందుకే ఇలాంటి మాటలు వస్తున్నాయి నోటికి. అయినా అమ్మ గుద్ద కూడా బాగానే ఉంటుంది బాగా కండపట్టి నిజం చెప్పాలంటే….
కుమార్ ఒక్కసారి ఉలిక్కిపడ్డాడు. ఏమిటి ఆలోచనలు ఇలా పక్కదారులు పడుతున్నాయి. అసలు అమ్మ గురించేనా ఈ ఊహలు. శారద వల్ల తన ఆలోచనలు కూడా పాడైపోతున్నాయి. దొంగ ముండ! ఈసారి కలిసినప్పుడు దాని గుద్ద దెంగి వదలాలి. కాదు కాదు… దూల లంజ ఎంజాయ్ చేస్తుంది ఆ పనిని. అందుకే అసలు దెంగకుండా వదిలెయ్యాలి. ఇంకా చెప్పాలంటే దాని ముందే వేరేదాన్ని దెంగాలి. దూలతో చచ్చిపోతుంది లంజ.
ఈ ఆలోచనల ప్రవాహంలో కొట్టుమిట్టాడుతుండగా అబిడ్స్ బస్టాప్ వచ్చింది. టైం చుస్తే ఇంకా అయిదే అయ్యింది. కుమార్ బస్సు దిగేసి సంతోష్ థియేటర్లో దూరాడు టైంపాస్ కి. ఆ సినిమా కూడా ఏదో కసక్ సినిమా అవ్వటంతో మనవాడు ఇంకా కసెక్కిపోయి బయటకు వచ్చాడు ఎనిమిదికి. జ్యోతికి కాల్ చేసాడు నాంపల్లి స్టేషన్ వైపు నడుస్తూ…
కుమార్: జ్యోతి… బయలుదేరావా స్టేషన్ కి?జ్యోతి: ఎస్ సర్… ఒక టెన్ మినిట్స్ లో, ఐ విల్ రీచ్ ది స్టేషన్.కుమార్: ఏంటి మీ ఫాదర్ ఉన్నారా నీ పక్కన?జ్యోతి: లేదు సర్, మా మదర్. ఆవిడే డ్రాప్ చేస్తుంది నన్ను.కుమార్: ఒకే…ఒకే… మీ నాన్న రాలేదా?జ్యోతి: ఆయన క్యాంపు మీద వైజాగ్ వెళ్లారు సర్.కుమార్: క్యాబ్ లో వస్తున్నారా…జ్యోతి: లేదు సర్. మా కార్లోనే వస్తున్నాం. మై మామ్ ఈస్ ఎ గుడ్ డ్రైవర్.కుమార్: ఈ సర్ గోలేంటి?జ్యోతి: తప్పదు కదా సర్.. కార్ అన్నాక డీజిల్ పొయ్యాల్సిందే కదా. క్యాబ్ కంటే ఇదే తక్కువలేండి కాస్ట్ పరంగా.కుమార్: బాబోయ్.. ఏంటేంటో మాట్లాడేస్తున్నావ్. నేను ఉంటా ఇంకా. హ్యాపీ జర్నీ… మిస్ యు…జ్యోతి: ఐ అండర్స్టాండ్ సర్… విల్ డూ మై బెస్ట్!
కుమార్ ఫోన్ పెట్టేసాక రూప అడిగింది ఎవరని. వాళ్ళ బాస్ అని ఆలోచించకుండా అబద్దం చెప్పేసింది జ్యోతి. ప్రేమ ఏదయినా చేయించగలదుగానీ నిజాలు మాత్రం చెప్పించలేదు.
కుమార్ గాడు చూస్తుండగానే కార్ పార్క్ చేసేసి లోపలికి వెళ్లిపోయారు జ్యోతి మరియు రూప. సిల్క్ శారీలో అదిరిపోయింది రూప. జీన్స్ లో జ్యోతి గురించి వేరేగా చెప్పక్కరలేదు. ఇద్దరు దేవకన్యలలాగా మెరిసిపోతున్నాడు. స్టేషన్లో చాలామంది కుర్రాళ్ళు తమ పనులు ఆపేసి మరీ వీళ్ళిద్దరినీ చూస్తున్నారు. ఈ రెండు అందాల్ని తాను కొల్లగొడతాడు అనే ఆలోచనకి వాడి మీద వాడికే ముచ్చటేసింది. ముందుగానే రాసిపెట్టుకున్న ఒక కాగితాన్ని తీసి రూప కార్ మీద పెట్టాడు కుమార్. డ్రైవర్ సీట్ ఎదురుగా ఉన్న అద్దం మీద ఎగిరిపోకుండా వైపర్ కింద పెట్టి ఆ ఇద్దరినీ చూస్తూ స్టేషన్ లోకి వెళ్ళాడు.
తల్లీకూతుళ్లు నవ్వుకుంటూ చాలా ఆనందంగా కనపడ్డారు కుమార్ కంటికి. ఇద్దరు మంచి స్నేహితురాళ్ళలా బెహవె చేస్తున్నారు. ఏదో చిన్న జోక్ వేసుకోవటం, మనస్పహూర్తిగా నవ్వటం. ఆ నవ్వులో ఒకరిమీద ఒకరికి ఉన్న స్వచ్ఛమైన ప్రేమ కనపడింది. రూప అందమైతే నాలుగింతలు అయ్యింది ఆ నవ్వుతో… B3 భోగీ లో తన సీట్ దగ్గర లగేజ్ మొత్తం సర్దేసి ప్లాట్ఫారం మీదకి దిగి తల్లితో కబుర్లు చెప్తోంది జ్యోతి. కుమార్ B1 భోగీ లో ఎక్కి B3 వరకు trainలోంచే వెళ్లి జ్యోతి సీట్ లో కూర్చుని ఇద్దరినీ చూస్తున్నాడు. AC భోగీ అవ్వటం వల్ల వాళ్లకి తాను కనపడడు.
రైలు విజిల్ వేసాక ఒక్కసారిగా తల్లీకూతుళ్ల ముఖాల్లో ఆనందం ఎగిరిపోయింది. అందరు చూస్తారు అని జ్యోతి అయినా కొంచెం కంట్రోల్ చేసుకుందేమో గానీ రూప మాత్రం కళ్ళలో నీళ్లు పెట్టేసుకుంది. పుట్టినప్పటి నుండీ ఇదే మొదటిసారి జ్యోతిని వదిలి ఉండటం. రూపకి ధైర్యం చెప్పి రైలు ఎక్కింది జ్యోతి. ఇద్దరి గుండెల్లో దిగులుని మోస్తున్నట్టు భారంగా కదిలింది రైలు కూడా… ప్లాట్ఫారం మీద ఉన్న రూప కనపడుతున్నంత వరకు తనకి చేయి ఊపుతూనే ఉంది జ్యోతి. స్టేషన్ లోనుంచి రైలు బయటకు వచ్చాక గానీ లోపల సీట్ వద్దకు రాలేదు. అక్కడకి వస్తే అక్కడ కుమార్ని చూసి షాక్ అయ్యింది పాపం.
జ్యోతి: కుమార్… ఏంటి ఇక్కడ.కుమార్: నీకు bye చెప్పాను మీ బస్టాప్ లో… నువ్వు వినిపించుకోలేదు. అందుకే మళ్ళీ చెపుదామని వచ్చా…జ్యోతి: థాంక్ యు. ఐ లవ్ యు.కుమార్: మీ టూ…
ఇద్దరు చుట్టూ ఉన్న ప్రపంచాన్ని మర్చిపోయి కౌగిలిని ఎంజాయ్ చేస్తున్నారు.
జ్యోతి: వీకెండ్ కి నువ్వు కూడా పూణే వస్తున్నందుకు చాలా హ్యాపీగా ఉంది. ఈ సర్ప్రైస్ ఇంకా బాగుంది.కుమార్: అదీ… నేను బేగంపేటలో దిగిపోతా జ్యోతి. నెక్స్ట్ వీకెండ్ వస్తా ఖచ్చితంగా…జ్యోతి: హ్మ్మ్… ఎక్కువ ఊహించుకున్నానా… ఈ వీకెండ్ ఏంటో తమరికి ఉన్న పనులు.కుమార్: ఉందిలే ఏదో పని. మా దూరపు అత్త ఒకరున్నారు ఇక్కడ. వెళ్లి పలకరించాలి. ముందే ఫిక్స్ చేసుకున్న పని. తప్పదు.జ్యోతి: నెక్స్ట్ వీక్ రాకపోతే చంపేస్తా…
ఈ మాటల్లోనే బేగంపేట్ స్టేషన్ వచ్చేసింది. నలుగురు చూస్తున్నారు అని కూడా పట్టింపు లేకుండా కుమార్ కి ఒక తడిముద్దు ఇచ్చేసింది జ్యోతి. గత పది నిముషాలలోనే బాగా బరువెక్కిన గుండె తేలికపడటమూ మరలా ఇంకా బరువుగా అవ్వటమూ జరిగాయి. ఈ వింత ఫీలింగ్ అర్ధం అయ్యేలోపు బేగంపేట్ స్టేషన్ లోనుంచి కూడా రైలు కదిలిపోయింది. అదే బరువైన గుండెతోనే తన బెర్త్ ఎక్కేసి నిద్రలోకి జారిపోయింది జ్యోతి.
రూప పరిస్థితి కూడా దాదాపు ఇలాగే ఉంది. ఊరుకాని ఊరిలో ఒక్కత్తే ఎలా ఉంటుందో జ్యోతి అని తెగ ఆరాటపడిపోతుంది మనసు. అవే ఆలోచనలతో అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ కార్ దగ్గరికి వచ్చింది. కార్ విండ్ షీల్డ్ మీద ఉన్న పేపర్ మీద దృష్టి పడింది. తీసి చుస్తే పెద్ద అక్షరాలతో సారీ అని రాసి ఉంది. కింద కుమార్ అనే ఒక సంతకం కూడా ఉంది. ఆంటే ఆ కుమార్ వచ్చాడన్నమాట. దొంగ వెధవ రాను అని చెప్పాడు. ఈ మగ వెధవలు మారరు. అప్రయత్నంగానే కళ్ళు వాడికోసం వెతుకుతున్నాయి. ఎక్కడా కనపడలేదు వాడు. ఆనందపడాలో బాధపడాలో కూడా అర్ధం కాలేదు తనకి. పోకిరి వెధవ అని తిట్టుకుంటూ కార్ ఎక్కింది రూప. పర్సు లోంచి తాళాలు తీస్తూ, అలవాటుగా ఫోన్ తీసింది. వాట్సాప్ లో కుమార్ నుంచి మెసేజ్లు ఉన్నాయి. తాను జ్యోతి లోకాన్ని మర్చిపోయి నవ్వుకుంటున్న ఫోటోలు. ఆ ఫోటోలు చూడగానే ఎక్కడలేని ఆనందం వచ్చేసింది రూపకి. కింద ఇంకా రెండు మెసేజ్లు కూడా ఉన్నాయి.
కుమార్: సారీ. మీ అమ్మాయి వెళ్తోందన్న బెంగతో నువ్వు ఉంటే నేను ఆట పట్టించా… కానీ మీరిద్దరూ చాలా బాగున్నారు అలా ఫ్రెండ్స్ లాగా నవ్వుకుంటూ. చిన్నప్పటినుంచీ హాస్టల్ లో ఉండటం వల్ల ఫామిలీ కి కొంచెం దూరం నేను. మీ ఇద్దరినీ చూసాక నేనేమి పోగొట్టుకున్నానో అర్ధం అయ్యింది. నువ్వు ఎప్పుడు ఇలాగే నవ్వుతు ఉండాలని కోరుకుంటున్నా…
రూపకి తెలియకుండానే తన కళ్లలోనుంచి ధారగా కన్నీటి ప్రవాహం మొదలైంది. కానీ దానికి కారణం మాత్రం తనకి కూడా తెలియటం లేదు.
4034941cookie-checkకుమార్ గాడి కష్టాలు Part 3no