రమణి గదిలోకి వణికిపోతూ అడుగుపెట్టారు అన్నాచెల్లెళ్లు ఇద్దరూ. రమణి డోర్ గడివేసి…, చేతులు కట్టుకుని కమాండింగ్ పోసిషన్ లో నిల్చుని…, “ఎం జరిగింది ఇందాక వంటింట్లో…?”, అని గెట్టిగా అడిగింది. అమ్మ ఎం టాపిక్ మాట్లాడుతుందో టక్కున పట్టేసిన ప్రియ తాను ఏదో చాల మంచి అమ్మాయిలాగా…, తల దించుకుని ఏమి తెలియనట్టు గోళ్లు గిల్లుకుంటుంది.
ఇక రవిగాడికి కుడా మేటర్ అర్ధం అయిపోయి…., అమ్మని ఒప్పిద్దాం అనుకుంటూ…., “అమ్మా…, ఏమిలేదమ్మా….?”, అంటూ దీనంగా మాట్లాడుతూ…, ఇందాక వంటింట్లో చెల్లి వద్దంటుంటే కొంచం ఆగుతే బాగుండు…, అనవసరంగా తొందర పడి ముద్దొస్తున్న ప్రియ పిర్రలు పిసికి, అమ్మ కంటికి చిక్కిపోయా…., ఇప్పుడు ఎలా..?, అని ఆలోచిస్తున్నాడు.
కొంచం గ్యాప్ ఇచ్చి తిట్లు మొదలెట్టిన రమణి, “ఎరా రవి…, ఏమీలేదా….?, వొళ్ళు ఎలా ఉంది ఏంటి…?, చేతులు ఎక్కడెక్కడో వేస్తున్నావు…?, అట్లకార్రా కాల్చి చేతులకి వాతలు పెట్టమంటావా…? చెల్లి అని కుడా చూడకండా పాపం చిన్న పిల్ల దాని పిర్ర గిల్లుతున్నావ్…?, అప్పుడే అంత మగాడివి అయిపోయావా…?”, అని అరిచింది. ఎంతైనా ఇద్దరు ఆడవాళ్లు కదా…, కొడుకు తనకి మాత్రమే దక్కాలని…, కూతురు ఎంత సెక్సీగా ఉన్నాకూడా…, రవి దానికి దెగ్గర అవ్వకూడదు అని జెలసీ తో మాట్లాడుతుంది రమణి.
నేను చెల్లితో రంకు మొదలెడతానేమో అని అమ్మ కుళ్ళుకుంటుంది, పాపం అమ్మకి అస్సలు విషయం ఎలా చెప్పేది….?, అని ఆలోచిస్తున్న రవిగాడు, అబ్బా ఏంటమ్మా ఈ ఓవర్ ఆక్షన్ నువ్వు అన్నట్టు అమ్మకు సైగ చేసాడు రవి. గమ్ముని ఊరుకో వెధవ అన్నట్టు తిరిగి సైగ చేసింది రమణి. ఎం మాట్లాడాలో తేలిక తల దించుకుని ఉంది ప్రియ.
“మల్లి ఉంకోకొక్కసారి చెల్లితో తప్పుగా ప్రవర్తించావో తోలు తీస్తా…., ఇది మొదటి సారి కాబట్టి మీ నాన్నకు చెప్పట్లేదు. ఆయనకి తెలిసిందో, మల్లి నిన్ను పట్టుకెళ్లి హాస్టల్లో పడేస్తాడు. రెండేండ్లు ఇంటర్ హాస్టల్లో చదివినందుకే ఏడుస్తున్నావ్…., ఇంకా నాలుగేండ్లు ఇంజనీరింగ్ హాస్టల్లో చదవడానికి రెడీగా ఉండు….”, అని రవిని తిట్టింది రమణి.
“అమ్మా…., నాన్నకు చెప్పకు ప్లీజ్!!!!, చెల్లినితో జాగ్రత్తగా ఉంటా. తప్పుగా అస్సలు ప్రవర్తించను…, సారీ అమ్మా….”, అని వేడుకున్నాడు రవిగాడు.
“సర్లే…., చూస్తాగా ఎంత బాగా ప్రవర్తిస్తావో…., ఈ సూట్ కేసులు తీసుకెళ్లి స్టోర్ రూమ్ లో పెట్టు వేళ్ళు…, నేను ప్రియతో మాట్లాడి వస్తా…”, అన్నది రమణి.
“నేను…, నేను ఇక్కడే ఉంటాలే అమ్మా….”, అంటూ అమ్మా చెల్లి ఎం మాటాడుకుంటారో విందామని అడిగాడు రవి.
“రేయ్ రవి…., ఆడవాళ్ళం మేము మాట్లాడుకునేవి నీకెందుకు…?, చెప్పిన పని చెయ్యి ముందు…”, అని కసురుకుంది రమణి. అబ్బా…., అమ్మెంటి తేడాగా చేస్తుంది. గోవాలో నా గర్ల్ ఫ్రెండ్ లాగా ఎంత మంచిగా ఉందొ. ఇప్పుడేమో మల్లి స్ట్రిక్టుగా ప్రవర్స్తిస్తుంది…, అని అనుకుంటూ…., చెల్లిని సీరియస్ గా చుస్తూ రూమ్ బయటకి వెళ్ళిపోయాడు రవి.
రవిగాడు అటు వెళ్ళగానే…, ప్రియ దెగ్గరకు వచ్చిన రమణి…, ప్రియ పాపం అమాయకురాలు…, రవిగాడే రాటుతేలిన నాటు వెధవ అని మనసులో అనుకుంటూ…, ప్రియ తల నిమురుతూ చేరదీసి…, “ఇంకా ఏమైనా చేశాడా ఏంటి అన్నయ్య?, అలా దిగులుగా ఉన్నావేంటే…?”, అన్నది రమణి.
“హ్మ్మ్…, లేదమ్మా…., ఏమి చెయ్యలేదు అన్నయ్య…., ఎందుకో వాడికి నా పిర్రలంటే పిచ్చి…, ఒకప్పుడు పిర్రలపైన కొట్టేవాడు…, ఇదిగో ఇప్పుడు పిర్రలు పిసుకుతున్నాడు…”, అని అమ్మ ముందు అమాయకంగా నటించింది దొంగ లంజ.
“హ్మ్మ్…, నువ్వలా పిర్రలు కనపడేలాగా బట్టలేసుకుంటే…, కొడతాడు పిసుకుతాడు ఉరుకుంటే వాటి మధ్య ఇంకా ఏమైనా పెడతాడు…, నువ్వు ఆడపిల్లవి…, మగాళ్ళకి అంత చనువు ఇయ్యకూడదే పిచ్చి పిల్లా…, కొంచం తేడాగా అనిపిస్తే అమ్మను నేను ఉన్నకదా…., నాకు చెప్పు…., పాపం డాడీకి వేరే టెన్సన్స్ ఉంటాయి కాబట్టి అతనికి ఈ విషయం ఏమి చెప్పకు…, సరేనా…?”, అని చెప్పింది రమణి.
బుంగమూతి పెట్టి అమ్మ ముందు పతితలాగా నటిస్తున్న ప్రియ, “అన్నయ్య ఊరికే సరదాగా చేశాడు అనుకున్నా…, అన్నయ్య అలా చేయడం తప్పని ఇప్పుడేగా తెలిసింది…., అన్నయ్యే కదా అని ఉరుకుంటే చూడమ్మా వాడు ఎలా చేశాడో…”, అంటూ అమ్మ వొడిలో వాలి రమణిని హద్దుకుంది ప్రియ.
స్టోర్ రూములో రవికి ముద్దులు పెడ్తూ పైట జార్చుకున్న రమణి, బయట నుండి సుబ్బారావు పిలుపు వినపడగానే తేరుకుని…, పైట కప్పేసుకుని…, సుబ్బారావుకి అనుమానం రాకుండా టక్కున తలుపు తెరచింది.
“ఎం చేస్తున్నారు ఇద్దరు లోపలా?”, అని అడిగాడు సుబ్బారావు. “ఈ ఖాళి సూట్ కేసులు అటక పైన పెడుతున్నాం కానీ…, ఏంటి హుషారుగా ఉన్నారు…?”, అని అడిగింది రమణి.
“ఈ హుషారు ఎందుకో నీకే తెలుస్తుంది లే గాని త్వరగా పని ముగించుకుని హాల్లోకి వచ్చేయండి ఇద్దరు…”, అంటూ వెళ్ళిపోయాడు సుబ్బారావు.
డాడీ వెళ్ళాడు అని తెలియగానే మల్లి రమణి పైట లాగాడు రవి. “ఒరేయ్ కన్నా అగర …, అల్లరి చెయ్యకు…., డాడీ ఏదో చెబుతాడంట…, పదా హాల్లోకి….”, అని చెప్పింది రమణి.
“పని చూసుకుని రమ్మన్నాడుగా?, మరి మన పని చేయూస్కుని వెళదామా?”, అని కొంటె చూపులు చూస్తూ అడిగాడు రవి.
రవిగాడి భుజాన ఒక్క దెబ్బ వేసి నవ్వుతున్న రమణి, “ఆపుతావా నీ కోతి వేషాలు…, కొంచం ఓపిక పట్టు…., అలాగే…., రాతిరికి నువ్వు బయట హాళ్ళో పడుకో…., నీ రూములో చెల్లి నాయనమ్మ పడుకుంటారు…, సరేనా?”, అని చెప్పి హాల్లోకి బయలుదేరింది రమణి.
“అమ్మా…, ఏంటే నాకు ఈ శిక్షా…?, ప్లీజ్…, కావాలంటే చెల్లిని బయట పడుకోమనచ్చుగా?”, అంటూ అమ్మ వెంటే హాల్లోకి వెళ్ళాడు రవి.
అక్కడ ప్రియ నాయనమ్మ సోఫాలో కూర్చుని ఉన్నారు. సుబ్బారావు ఏదో స్పీచ్ ఇవ్వడానికి రెడీ అన్నట్టు నిల్చుని ఉన్నాడు.
ఇక హాల్లోకి అడుగుపెట్టిన రమణి రవి ఇంకా పోట్లాడుకుంటూనే ఉన్నారు. నన్ను హాళ్ళో పడెయ్యకే అని రవి. చస్తే కుదరదు అని రమణి.
నాయనమ్మ మధ్యలో అందుకుని, ఏమైందే కోడలు పిల్లా…, ఏమంటున్నాడు రవిగాడు?, అని అడిగింది.
అప్పుడు రమణి, “ఏమి లేదు అత్తయ్య…, ఇందాక మనం ముచ్చట్లు పెట్టుకున్నప్పుడు అనుకున్నాం కదా…, మీకు రేపో మాపో కన్నపరేషన్ జరుగుతుందని…., అలాగే ప్రియ కుడా ఇప్పుడు చిన్న పిల్ల కాదు…, పెద్దది అయిపోయింది…., అందుకే మీ రూములో మీరు ఇంకా ప్రియ మాత్రమే పడుకుని…, రవిగాడిని హాళ్ళో పడుకోమని చేబుతున్న…, వినట్లేదు వెధవ….”, అని చెప్పింది రమణి.
కోడలి మాటలకి పొంగిపోయింది నాయనమ్మ. ఎంత తెలివైన దానివే నువ్వు రమణి. ఈ అత్తకోసం ఇంతలా ఆలోచిస్తావని అస్సలు అనుకోనేలేదు. నువ్వనుకున్నట్టే చెయ్యి. అస్సలే రోజులు బాగాలేవు. ఎప్పుడు ఎవరు ఎం చేస్తారో తెలియని పరిస్థితి…, అంటూ నీళ్లు మింగుతూ సుబ్బారావుని ప్రియని భయంగా చూసింది నాయనమ్మ.
ప్రియకి రూమ్ దొరికింది కాబట్టి హ్యాపీనే…, కానీ రవిగాడు ఒప్పుకువట్లేదు…, “అమ్మా…, కనీసం స్టోర్ రూమ్ క్లీన్ చేసుకుని అది నా రూము చేసుకుంటానే…”, అని అడిగాడు రవి.
“ఆమ్మో…, అందులో మనకి అవసరమయ్యే సామాను…, మరి ముఖ్యంగా బియ్యం బస్తాలు…, పప్పు బస్తాలు…., ఇత్తడి బిందెలు…, ఎన్ని సమన్లు అందులో ఉన్నాయి తెలుసా…., అవ్వి అన్ని తీసి ఎక్కడ పెడతా??”, అని అడిగింది రమణి.
రవిగాడు ఏదో చెప్పేలోపే గెట్టిగా అరిచాడు సుబ్బారావు.
“ఆపుతారా మీ చిల్లర గోల…., ఇంటి పెద్దని నేను ఇక్కడ ఉన్నానుగా?, ఒక్క విషయం చెబుదాం అంటే అప్పుడే గొల మొదలెట్టేశారు…”, అని అన్నాడు.
అలా అమ్మానాన్నల దెంగులాట చూసేసిన ప్రియకి బాగా దెంగించుకోవాలనే మూడ్ వచ్చేసింది. సుబ్బారావు రమణిని కసిగా దెంగుతుంటే చూస్తూ…, తనకి తెలీకుండానే చెయ్యి ప్యాంటీలోకి వెళ్ళిపోయి పూకు గెలుక్కోవటం మొదలెట్టింది ప్రియ. ఎలాగూ అన్నయ్యతో దెంగించుకుని వాడికి సుఖాన్ని ఇచ్చి చాల రోజులవుతుండటంతో వాడి రూములోకి వెళ్ళబోతూ అమ్మానాన్నలు నిద్రపోతున్నారా లేదా అని చెక్ చెయ్యడానికి వచ్చి సెక్స్ సీన్ చుసిన ప్రియ, అమ్మా నాన్న ఇప్పుడు అప్పుడే మంచం దిగే పరిస్థితి లేదని తెలుసుకుని మిడి మిడి అడుగులేస్తూ రవి అన్నయ్య రూములోకి వెళ్ళింది.
దెంగడానికి పూకు లేక…, దానికి తోడు అమ్మ చెల్లితో దూరంగా ఉండమని పెట్టిన కండిషన్ వల్ల మహా చిరాకుగా ఉన్నాడు రవి. ఎవతైన దొరికితే బాగుండు కుమ్మిదెంగుదాం అన్నట్టు కామంతో రగిలి పోతు కసి మీదున్నాడు వాడు.
రవిగాడి మడ్డతో దెంగించుకోడానికి పుట్టింది అన్నట్టు వయ్యారంగా నడుమూపుతు, రవిగాడి రూములోకి ఎంటర్ అయిన ప్రియ, చీకట్లో మంచం పైన బోర్లుతున్న అన్నయ్యని చూడగానే, పాపం అన్నయ్య అని నవ్వుకుని, వీడికి ఈ రాత్రి స్వర్గం చూపిద్దాం పాపం, ఎన్నాళ్లయిందో మేము ఇద్దరం కలుసుకుని…, అని మనసులో అనుకుని, తను వేసుకున్న ప్యాంటీ విప్పేసి గుప్పిట్లో ఉండలాగా చుట్టి రవిగాడి మోహన విసిరి తనకు తాను నవ్వుకుంది ప్రియ.
“ఎవరూ…?”, అంటూ టక్కున లైట్స్ ఆన్ చేసిన రవిగాడు, వెలుగులో చెల్లి ప్రియని చూసాడు. “హాయ్ రా అన్నయ్య…”, అంటూ డోర్ దెగ్గర వయ్యారంగా నడుమూపుతూ కవ్విస్తున్న ప్రియ, ప్యాంటీ వేసుకోలేదు కాబట్టి ఆ లైట్ వెలుగులో నున్నగా గొరిగి ముద్దొస్తుంది ప్రియ పూకు. ఇంక ప్రియ తొడలు పిర్రల సంగతి చెప్పాల్సిన అవసరం కుడా లేదు. చెల్లిని ఆ టైములో అలా చూడగానే మడ్డ లెగిసింది రవిగాడికి.
ప్రియ మోహన విసిరిన ప్యాంటీలో ముక్కుపెట్టి గెట్టిగా ప్రియ పూకు వాసన పీలుస్తూ…, చిన్నగా స్మైల్ చేస్తూ, చెల్లితో ఉన్న చొరవతో…., “అక్కడే ఉన్నావేంటే…?, రా…, నాకు నీ మీద కోపం ఏమి లేదులే…”, అని అన్నాడు రవి.
అన్నా చెల్లెలు సమ్మగా దెంగుకుని ఒకరిని ఒకరు హద్దుకుని నిద్రలోకి జారిపొయ్యాక, ఇంకో రెండు గంటల తరువాత, పక్క రూములో మొగుడు పెళ్ళాం దెంగుడు కచేరి ముగించి ముద్దులు పెట్టుకుంటూ రిలాక్స్ అవుతున్నారు.
“మనం ఇలా కసిగా దెంగుకుని ఎన్నాళ్ళు అవుతుందోయి…., మతిపోగెట్టేశావ్?!!!, ఇన్నాళ్లు ఈ ఊపు ఎక్కడ దాచావు?”, అని పెళ్ళాన్ని అడిగాడు సుబ్బారావు.
“మీరు ఏమైనా తక్కువా ఏంటి?, గ్యాప్ వచ్చింది కాబట్టి ఆటగాడు ఫార్మ్ లో లేడనుకున్నా గాని…., దుమ్ము దులిపేసారుగా….., నేను ఏమైనా చిన్న పిల్లని అనుకుంటుంటున్నారా ఏంటి…., అలా మడత పెట్టి…, పొజిషన్స్ మార్చి మార్చి…, లాగి లాగి దెంగుతున్నారు…., నేను ఊర్లో లేకపోయేసరికి అడ్డమైన బ్లూ ఫిలిమ్స్ చూస్తున్నట్టున్నారు…., అందుకే ఈ కొత్త ఆలోచనలన్నీనూ…, నాతో ఎం ఎం పనులు చేయించారు చుడండి….., చి పాడు…,”, అని సిగ్గుపడింది రమణి.
సుబ్బారావు మాంచి ఫార్మ్ లో ఉండడానికి కారణం, రోజు ప్రియతో ప్రాక్టీసు చేయడం వల్లనే అని రమణికి చెప్పలేక, ప్లేటు ఫిరాయిస్తూ, “మరి నువ్వు కొత్త మార్గంలో నన్ను రెచ్చగొడుతుంటే నీకు ధీటుగా నేను కుడా రెచ్చిపోవాలిగా…?”, అని అన్నాడు.
గోవాలో కస్టమర్స్ ని ఉర్రుతలూగించిన రమణి, తాను ఎంచుకున్న కొత్త మార్గం మొగుడికి చెప్పలేక, అతన్ని పొగిడి పడగొట్టడానికి…, “మాటకి మాట సమాధానం బాగానే ఇస్తారు…, మీరు పోటుగాళ్ళు అని నాకు తెలుసులే బాబు…., ఏదైతేనేం…., నిలిపేశారు…., కళ్ళు తిరిగిపోయి తల పట్టేసింది. ఒక్క టాబ్లెట్ వేసుకుని హాయిగా మీ వొడిలో పాడుకుంటానండి…”, అన్నది రమణి.
“ఏమోయ్, టైం పన్నెండు అవుతోంది, పొద్దునే ప్రియకి కాలేజి మొదటి రోజు. దాన్ని మనమిద్దరం కాలేజికి తీసుకెళదాం అనుకున్నాం కదా…, నువ్వు టాబ్లెట్ వేసుకుని పడుకుంటే పొద్దునే ఎలా లేచేది?”, అని అడిగాడు సుబ్బారావు.
“ఆ వేస్ట్ కాలేజీలో మొదటి రోజు హాఫ్ డే నే ఉంటుంది అటగా. అయినా కాలేజికి నేనొచ్చి ఎం చేస్తానులే…, మీరే అమ్మాయిని కాలేజికి తీసుకెళ్లి జాయిన్ చేయించి మధ్యాన్నానికి వచ్చేయండి…”, అంటూ నయిటి వేసుకుని, బీరువా నుండి ఒక్క టాబ్లెట్ తీసి వేసుకుని, గ్లాసెడు మంచి నీళ్లు తాగి, హాయిగా నిద్రలోకి జారుకుంది రమణి.
రమణి మొగున్ని కూతురిని కాలేజికి పంపి…, ఇన్నాళ్లు అమ్మకోసం ఎదురు చూస్తున్న రవిగాడితో సమయం గడపాలని ప్లాన్ వేసిందని తెలియని సుబ్బారావు, పెళ్ళాం చెప్పిన మాటలకు సై అంటూ, అతను కుడా నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.
*****
అన్నయ్య వొడిలో బుజ్జి పాపలాగా హాయిగా పడుకున్న ప్రియ, పొద్దున్నే ఆరుగంటలకి నిద్ర లేచింది. “హ్మ్మ్…, గుడ్ మార్నింగ్ రా అన్నయ్యా….”, అంటూ రవిగాడిని ముద్దుపెట్టుకుని, వెచ్చగా తన నగ్న శరీరాన్ని రవిగాడికి అదిమిపెట్టి. పొద్దున్నే బాగా నిగిడి ఉన్న రవిగాడి వేడి మడ్డని చేతిలో తీసుకుని, గెట్టిగా పిసుకుతూ మూలిగింది.
పొద్దునే తండ్రి కూతురు కసికసిగా దెంగుకుని కోరికలు తీర్చేసుకున్నాక, మొదటి రోజు ఇంటర్మీడియట్ కాలేజీకోసం సెక్సీగా రెడీ అయ్యి డాడీ సుబ్బారావుతో ఇంట్లోంచి బయలుదేరింది ప్రియ. కాలేజి గేట్ దెగ్గర కలవమని స్నేహకి కాల్ కుడా చేసి చెప్పింది.
మొదటి రోజు కావటంతో కాస్త హడావుడిగానే ఉంది సెయింట్ మేరీ కాలేజీ, కానీ నారాయణ చైతన్య లాంటి కాలేజీల్లో మొదటి రోజు ఉండే రభస లేదు. క్రిస్టియన్ కాలేజి కావడం, అందులోను బై పి సి, ఎం పి సీ, లాంటి కోర్సులు కాకుండా, సి ఈ సి, ఎం ఈ సి, హెచ్ ఈ సి ఇట్లాంటి కోర్సులు మాత్రమే ఉంటాయి కాబట్టి, చాల మందికి ఈ కాలేజి ఉందనే తెలియదు.
ఇక కాలేజి గేట్ దెగ్గరకు చేరుకోగానే, “ఒకే, డాడీ…, స్నేహ నన్ను ఇక్కడే కలుస్తానని చెప్పింది. నన్ను ఇక్కడే డ్రాప్ చేసేయండి…”, అని అన్నది ప్రియ. డాడీ కాలేజి లోపలికి వచ్చేసి, స్కూల్ పిల్లని డ్రాప్ చేసినట్టు చేయడం, అది అందరూ చూడటం ఇష్టం లేక అలా చేసింది.
“ఓయ్, బేబీ, అప్పుడే డాడీని పంపించేదామనే…., నేను చెప్పిన కాలేజి కాకుండా నువ్వు స్వయానా సెలెక్ట్ చేసుకున్న కాలేజి కదా, మరి నన్ను ఒక్కసారి ప్రిన్సిపాల్ తో మాట్లాడనివ్వు…, నేనెవరో, నువ్వు ఎవరి అమ్మాయివి కాలేగివాళ్ళకి తేలియాలిగా….?”, అంటూ కాలేజి గేట్ లోపలికి ఎంటర్ అయ్యి, కారు పార్కింగ్ స్పాటులో పార్క్ చేసాడు.
“హాయ్ ప్రియా…”, అంటూ తన హోండా అక్టీవా పార్క్ చేసి వచ్చి ప్రియని పలకరించింది స్నేహ. అలాగే ముసిముసిగా నవ్వుతు సిగ్గుపడుతూ తల దించుకుని, వెంట్రుకలు సర్దుకుంటూ, “హాయ్ అంకుల్…”, అంటూ సుబ్బారావుకి హాయ్ చెప్పింది.
ప్రియ లాంటి సన్నగా సెక్సీగా క్యాలెండర్ మోడల్ లాగా ఉండే అమ్మాయితో సుదీర్ఘంగా రంకు బాగోతం నడుపుతున్న సుబ్బారావుకి అలాగే ఉండే యంగ్ అమ్మాయిల పైన బాగా ఇంటరెస్ట్ పుట్టింది. స్నేహ, మన ప్రియా అంత కాకపోయినా…, ప్రియకి ఏమి తీసిపోని సెక్సీ అందగత్తె కావడం వలన, చాలా రోజులకి స్నేహని స్నేహ అందాలని చూస్తున్న సుబ్బారావుకు ఈ పాపని దెంగితే భలే ఉంటుంది అనే ఆశ మొదలయింది. అందులోనూ స్నేహా, తన గురించి ఏదో తెలిసినట్టు సిగ్గుకూడా పడుతుండటం వలన ఇంకా కసేక్కుతుంది సుబ్బారావుకి.
కానీ వెంటనే అతను వచ్చిన పని గుర్తు చేసుకుని, తేరుకుని, “హాయ్ స్నేహ, నేను ప్రియతో ప్రిన్సిపాలుని కలవడానికి వెళ్తున్నాను, నువ్వు కుడా వస్తావా మాతో…?”, అని అడిగాడు. “సరే అంకుల్….”, అంటూ తల ఊపుతూ సుబ్బారావు వెంటే నడిచింది స్నేహ.
గేట్ నుండి కాలేజి బిల్డింగ్ లోపలికి ఎంటర్ అయ్యాక చాల రద్దీగా ఉండటంతో ప్రియ సుబ్బారావు చెయ్యి పట్టుకుని బిత్తిరి చూపులు చూస్తూ ప్రిన్సిపాల్ ఆఫీస్ వైపు నడుస్తుంది. అదే టైం లో, స్నేహ కుడా సుబ్బారావు ఇంకో చేతిని పట్టుకుని ముందుకి నడిచింది.
స్నేహ చేతిలో చెయ్యి వేయడం కాకుండా, గ్రిప్పు కోసం, తన మెత్తటి చిట్టి చేతులతో, వేళ్ళు వేళ్ళు కలిసిపోయేలాగా సుబ్బారావు చేతిని గెట్టిగా పట్టేసుకుంది. ముందుకు నడుస్తూనే కరెంటు షాక్ తగిలినట్టు స్నేహని టక్కున తిరిగి చూసాడు సుబ్బారావు. సిగ్గుపడుతూ తల దించుకుని ముందుకు నడుస్తూనే సుబ్బారావుని చూసి ఒక్క నవ్వు నవ్వి మల్లి తల దించుకుంది స్నేహ.
ఇద్దరమ్మాయిలతో ముందుకు నడుస్తూ వెళ్తున్న సుబ్బారావు, ఈ పాపని గొకినా పడుకోబెట్టి దెంగినా ఎవరికీ చెప్పదు అనుకుంటా…, అని మనసులో అనుకుని, స్నేహకి ఒక్క స్మైల్ ఇచ్చాడు.
అప్పుడు, “డాడీ ఇదిగో ప్రిన్సిపాల్ ఆఫీస్”, అని అన్నది ప్రియ. ఇక ముగ్గురు లోపలికి వెళ్లాక, చాల బిజీగా ఉన్నాడు ప్రిన్సిపాల్ అతని ఆఫీసులో. అక్కడే ఇంకిద్దరు లెక్చరర్స్ అనుకుంట ఇంకా పనివాళ్ళు ఏవో కాగితాలు సర్దుతూ పని చేసుకుంటున్నారు. ప్రిన్సిపాల్ అంటే ముసలాడు అనుకుంటే…, చూస్తే మాత్రం నలఫై యేండ్ల కంటే ఎక్కువ వయసుండదు ప్రిన్సిపాలుకి.