తల దువ్వుకుని, పౌడర్ రాసుకుని, బొట్టు పెట్టుకుని రెడీ అయ్యే సరికి శ్రీ వారు స్నానం ముగించి బయటకు వచ్చారు. నడుముకు టవల్ కట్టుకుని, ఒక చేత్తో తను లోపలకు తీసుకెళ్ళిన పుస్తకాన్ని పట్టుకుని బయటకు వచ్చిన తను ఆ పుస్తకాన్ని పరుపు మీద వేసి నా వైపు తిరిగి “అబ్బా, ఈ చుడీదార్లో నువ్వు కుర్ర పిల్లలా భలే ముద్దాస్తున్నావోయ్” అన్నారు.
తప్పెవరిది – 44→
తన పొగడ్తల కు సిగ్గుగా తల వంచుకుని “పొగడ్తలు చాలు కానీ, ఆకలి దంచేస్తుంది. త్వర గా బట్టలు వేసుకోండి, వెళ్ళి ఏమన్నా తిందాము” అన్నాను.
“చిత్తం మహరాణీ ” అంటూ శ్రీవారు బట్టలు వేసుకుని రెడీ అయ్యే సరికి మరొ అర గంట పైనే పట్టింది.
తను రెడీ కాగానే ఇద్దరం కలసి ఆ వోటల్ లోనే ఉన్న రెస్టారెంట్ కు నడిచాము. రెస్టారెంట్ లో కూర్చుని టిఫిన్ ఆర్డర్ చేసాక “ఈ వోటల్ చూడడానికే చానా గ్రాండ్ గా కనపడుతుంది. రూం రెంట్ ఎంతే మిటి?” అని అడిగాను.
అందుకు తను “చూడు డార్లింగ్, ప్రస్తుతం మనం సరదాగా ఎంజాయ్ చెయ్యడనికి వచ్చాము. ఇక్కడ కూడా నీ అణా పైసా లెక్కలు మానేసి హాయిగా ఎంజాయ్ చెయ్యి” అన్నారు.
తన మాటలకు నేను నవ్వుతూ ” మీ ఇష్టం మహానుభావా” అంటూ తల తిప్పి అటు చూస్తే గంగాధరం గారు, సు మన నడుచు కుంటు రెస్టారెంట్ లోకి వస్తున్నారు.
మమ్మల్ని చూడ గానే నవ్వుతూ పలకరించారు ఇద్ద రూ. వాళ్ళని చూడగానే శ్రీవారు “రండి, రండి” అంటూ మేము కూర్చుని ఉన్న టేబుల్ వద్ద కు వాళ్ళను ఆహ్వానించారు.
దానితో గంగాధరం గారు శ్రీవారి పక్కనా, సుమన నా పక్కనా సెటిల్ అయ్యారు. వాళ్ళు కూడా టిఫిన్ ఆర్డర్ చేసాక అదీ ఇదీ మాటలాడుతూ కూర్చున్నాము.
మాటల మధ్యలో గంగాధరం గారు తన స్నేహితుడి కొడుకు తన కోసం కార్ పంపాడనీ, తను బయలు దేరి వాళ్ళ ఇంటి కి వెళ్తున్నానని చెప్పి ” మీరు రూం లోనే ఉంటారా? లేదంటే ఏమన్నా ప్రోగ్రాం ఉందా?” అన్నారు.
దానికి శ్రీవారు “ప్రోగ్రాం అంటూ ఏమీ లేదండీ. మా బ్రాంచ్ ఆఫీస్ వరకూ వెళ్ళి అక్కడ ఒక పాకెట్ డ్రాప్ చేసి రావాలి. అది అవ
గానే ఇక మేము ఇద్దరం కలసి ఈ విశాఖ అందాలు చూడడమే” అన్నారు.
శ్రీవారి మాటలకు పెద్దాయన “మీ బాంచ్ ఆఫీస్ ఎక్కడొ చెప్పు. నేను వెళ్ళే దారిలోనే అయితే నిన్ను అక్కడ దించి వెళ్తాను కదా” అంటు తను ఎటు వెళ్తున్నారో చెప్పారు.
వెంటనే శ్రీవారు ” మా బ్రాంచ్ ఆఫీస్ అటు వైపే” అన్నారు.
“ఇంకేం అయితే ? మీరూ నాతో రండి. నేను మిమ్మల్ని అక్కడ వదిలేసి వెళ్తాను” అన్నారు గంగాధరం గారు.
“అయితే నేను రూం వరకూ వెళ్ళి ఆ పాకెట్ తీసుకుని ఇప్పుడే వస్తాను” అంటూ శ్రీవారు లేచి మా రూంకు వెళ్ళారు.
శ్రీవారు అటు వెళ్ళగానే నేను, గంగాధరం గారు, సు మన అక్కడ మిగిలాము. రాత్రి, జరిగిన సంఘటన తలుచుకుంటే నాకు ఆ ఇద్దరిలో ఎవరి ముఖం చూడాలన్నా బెరుకుగా ఉంది.
“ఈయన త్వరగా వచ్చేస్తే బాగుండునురా దేవుడా” అను కుంటూ కూర్చుని ఉన్నాము .
ఇంతలో గంగాధరం గారు “అవునూ, మీరు కూడా వెళ్ళాలా? లేక శాస్త్రి గారు ఒక్కరే వెళారా?” అని అడిగారు.
అందుకు సమాధానంగా నేను “ఆయన గారి ఆఫీసుకు నేను ఎందుకండీ, తను ఒక్కరే వెళ్ళి వస్తారు” అన్నాను.
వెంటనే గంగాధరం గారు “అలా అయితే మరీ మంచిది. మా సుమన ఆ చావు ఇంటి కి నేను ఎందుకు తాతయ్యా నాకు అక్కడ ఎవరూ తెలియదు కూడా, నేను రాను అంటూ ఒకటే గోల. మీకు అభ్యంతరం లేకుంటే కాసేపు మీరు ఇద్దరూ కలసి కాలక్షేపం చెయ్య వచ్చు” అన్నారు.
అందుకు నేను “అయ్యో, దానిదేమి భాగ్యం. తప్పకుండా. మా వారు రాగానే మేము సిటీ చూసేందుకు వెళ్తున్నాము. తనూ కావాలంటే మాతో రావొచ్చు కూడా” అన్నాను.
ఇంతలో రూముకి వెళ్ళిన శ్రీ వారు తన చేతిలో పాకెట్ తో తిరిగి వచ్చారు. తను అలా వస్తుండ గానే వెయిటర్ మేము ఆర్డర్ చేసిన టిఫిన్ ప్లేట్స్ తో రావడంతో అందరం టిఫిన్ తినడం మొదలు పెట్టాము.
టిఫిన్ తినడం పూర్తి కాగానే గంగాధరం గారు చేతులు కడుక్కునేందుకై లేచి వెళ్ళారు. తను అటు వెళ్ళగానే శ్రీవారు నా వైపు తిరిగి, “నీ పుణ్యమా అని మన కు ఎంత స్పెషల్ ట్రీట్ మెంటో కదా. ఆఫీస్ పని పూర్తి చేసేందుకు హాయిగా కార్ లో..” అంటూ ఏదో అనబోయారు.
నేను తన మాటలకు అడొస్తూ “ఇష్..” అంటూ సు మన వైపు చూపించాను. సు మన రాత్రి నన్ను, గంగాధరం గారిని చూసిన విషయం శ్రీ వారికి చెప్పి ఉండాల్సింది. తనకు అర్ధం కాదు అనుకున్నారో ఏమో తన ముందే అలా అన్నారు. నేను వారించ కుండా ఉంటే ఇంకేమి అనే వారో.
ఇంతలో చేతులు కడుక్కునేందుకు వెళ్ళిన గంగాధరం గారు తిరిగి వచ్చారు. మేము ముగ్గురం స్పూన్స్ తో తినడం వల్ల చేతులు కడుక్కునేందుకు వెళ్ళలేదు. గంగాధరం గారు ఇటు వచ్చి కూర్చోగానే వెయిటల్ బిల్ తెచ్చి ఇచ్చారు. శ్రీ వారు ఎంత వారిస్తున్నా వినకుండా “పెద్ద వాడిని నేను ఉంటే.. మీరు ఏంటయ్యా” అంటు గంగాధరం గారే అందరికీ బిల్ కట్టారు.
బిల్ కట్టాక అందరం లేచి బయటకు నడిచాము. గంగాధరం గారు సుమన వైపు తిరిగి “నీకు ఏమన్నా అవసరం అయితే ఆంటీ ని అడుగ మ్మా. నేను వీలయినంత త్వరగా వచ్చేస్తాను.. అంటు జాగ్రత్తలు చెప్పి కారు వైపు నడిచారు.
శ్రీవారు కూడా “నేను త్వర గా పని పూర్తి చేసుకుని రెండు మూడు గంటల్లో రూంకి వచ్చేస్తాను. రెడీ గా ఉండు, ఎటన్నా బయటకు వెళ్తాము” అని చెప్పి గంగాధరం గారి వెనుకనే కార్ వైపు నడిచారు.
వాళ్ళు అటు వెళ్ళీ వెళ్ళగానే సు మన నా వైపు తిరిగి “ఆంటీ, రాత్రి.. మీరూ.. మా తాతయ్యా..” అంటు గొణిగింది. ఏ టాపిక్ అయితే మా ఇద్దరి మధ్య రాకూడదనుకున్నానో ఆ టాపిక్ రావడంతో నా గుండె జల్లు మంది. తన మాటలకు ఏమి సమాధానం చెప్పాలా అని ఆలోచిస్తుంటే మళ్ళీ తనే
“ఆ విషయం అంకుల్ కు.. అదే మీ వారికి.. కూడా తెలుసు కదూ?” అంది.
“ఈ పిల్ల చానా తెలివైన పిల్ల లాగుంది” అనుకున్నాను. తనకు ఏమి సమాధానం చెప్పాలో అర్ధం కావడం లేదు.
“ఏమిటి ఆంటీ.. మీరు ఏ మీ మాటలాడడం లేదు” అంటు తను నన్ను నిలదీసింది. అప్పుడే.. ఆ క్షణానే.. నా మెదడులో ఒక బ్రహ్మాండమైన ఐడియా ఫ్లాష్ అయింది. అంత తక్కువ టైములో అంత చురుకు గా అలోచించినందుకు నన్ను నేనే అభినందించుకున్నాను.
ప్రశ్న మీద ప్రశ్న అడుగుతూ నన్ను ఇబ్బంది పెడుతున్న తన నోరు ముయ్యించాలంటే నాకు వచ్చిన ఈ ఐడియా ను వెంటనే అమలు చెయ్యాలి. అందుకే..
“నీ ప్రశ్నకు తీరిక గా సమాధానం చెబుతాను కానీ… ముందు మా రూం కు వెళ్లాము పద… నేను అర్జెంట్ గా బాత్రూం కు వెళ్ళాలి” అంటూ లిఫ్ట్ వైపు నడిచాను.
తను ఇక మరే మీ మాట్లాడకుండా నా వెనకే నడిచింది. మా రూం తలుపు తీసుకుని రూంలోకి అడుగు పెడుతూ ఓర గా బెడ్ వైపు చూసాను. ఇందాక శ్రీవారు బాతూం నించి బయటకు తెచ్చిన ఆ విదేశీ బొమ్మల పుస్తకం అలాగే బెడ్ మీద పడి ఉంది. నాకు కావాల్సింది అదే.
ఆపుస్తకం అక్కడ ఉంది అని నిర్ధారణ చేసుకో గానే, తలుపు లోపలనించి బోల్ట్ పెట్టి సుమన వైపు తిరిగి “కూర్చో.. నేను ఇప్పుడే వస్తాను” అంటు బాత్రూంలోకి నడిచాను. బాత్రూం లోకి నడిచిన నేను బయట ఉన్న సుమన కు అనుమానం రాకుండా ఉండేందుకు టాప్ తిప్పి నీళ్ళు కారే లా చేసి ఒక రెండు, మూడు నిమిషాలు అలాగే వెయిట్ చేసాను.
తరువాత బాత్రూం తలుపుని అతి జాగ్రత్త గా శబ్దం రాకుండా కొద్ది గా తీసి మెల్లి గా నా తలని తలుపు సందులో పెట్టి బయట రూంలోకి తొంగి చూసాను. నా ప్లాన్ లోని తరువాతి భాగం కూడా సక్సెస్ ఫుల్ అయ్యింది. రూంలో పరుపు మీద కూర్చుని ఆ పుస్తకంలోని బొమ్మల్ని తదేకంగా చూస్తుంది సుమన.
నేను అనుకున్నది అనుకున్నట్లే జరుగుతున్నందుకు నన్ను నేనే అభినందించుకుని నా ప్లాన్ లోని తరువాతి భాగాన్ని అమలు పర్చడానికి రెడీ అయ్యాను. తను అలా తల వంచి పుస్తకంలోని బొమ్మల్ని చూస్తుంటే నేను మెల్లి గా శబ్దం రాకుండా బాత్రూం తలుపు పూర్తిగా తెరిచి చిన్నగా రూంలోకి నడిచాను.
అలా పిల్లిలా మెల్లి గా అడుగులో అడుగు వేస్తూ రూంలోకి నడిచిన నేను, తను కూర్చుని ఉన్న చోటుకు కొంచెం దగ్గర గా రాగానే “ఏంటి? అంత దీక్షగా చూస్తున్నావ్?” అన్నాను.
(… ఇంకా ఉంది..)
The post తప్పెవరిది – 45 appeared first on Telugu Sex Stories.