‘…ఎ…ఏ…య్!…ఛీ…విదలండి బాబూ!…దాని దగ్గరకెళ్ళండి…’ అంటూ సుజాతక్క వైపు పంపించి , తన వైపే చూస్తూన్న కుమార్ బావని
కనురెప్పలార్పి ఆహ్వానించింది దీపా మేడం…ఉత్సాహంగా అడుగు ముందుకేశాడు కుమార్ బావ…‘…ఆగు కుమార్…ముందు వకుళ దగ్గరకెళ్ళి తన పాపిట్లో ఉన్న కుంకుమని అద్దుకురా!…’ అంటూ అడ్డుపడ్డాడు బిమల్ బాబు…‘…ఎందుకూ!…’ అన్నాను ఆలోచించకుండా…‘…ఎందుకేంటీ?…కాస్త బుర్ర ని ఉపయోగించు…’ అని కూకలేసింది వకుళ…ట్యూబ్ లైట్ వెలగడంతో ‘…ఒహ్…అర్ధమైందిలే!…’ అంటూ చూపు బావ వైపు తిప్పాను…
‘…అప్పటికే వకుళ పాపిట్లో కుంకుమని గోళ్లకద్దుకుని గబగబా వెనక్కి బయల్దేరాడు కుమార్ బావ… ‘…ఊఁ…ఇప్పుడు కానీ!…’ అంటూ పక్కకి జరిగాడు బిమల్ బాబు……మదన్ జీజూ ఇంకా సుజాతక్క గుబ్బల్ని వదలకపోవడంవల్లో , అటు మాధురి మీదా, ఇటు దీపమీదా కోరిక సమానంగా ఉండడంతోనో…ఎటెళ్ళాలో తేల్చుకోలేక బావ ఊగిసలాడుతూంటే ఖాళీగా ఉన్న ఇద్దరాడాళ్ళూ రమ్మన్నట్లుగా కళ్ళార్పారు…ముందు దీపామేడం మీద చూపు పడిందేమో!…అటేపడుగేశాడు కుమార్ బావ…గర్వంగా ఒళ్లు విరుచుకుంటూ మాధురీ దీదీ కి కన్ను గీటింది దీపామేడం……దాంతో ఒళ్ళు చిరచిర లాడిందేమో!…‘….చేస్తూన్న ఘనకార్యం బాగుందిగానీ ఇటు రండీ!…’ అంటూ మొగుడి చెయ్యుచ్చుకుని మీదికి లాక్కుంది మాధురీ దీదీ…… అప్పటిదాకా మత్తుగా కళ్ళు మూసుకుని ఊహల్లో తేలిపోతూన్న సుజాతక్క, కళ్ళు తెరిచి కల చెదిరినట్లుగా బిత్తర చూపులు చూసింది …ఈలోగా కుమార్ బావ దీపామేడం గుబ్బల్ని పట్టిన మేరకి చేతుల్లో ఇముడ్చుకుని…మె…లి…పెట్టడం మొదలెట్టాడేమో!…ఇష్ష్…ఊఁమ్ఁ..నె…మ్మ…దీ!…అని గునుస్తూ మెలికలు తిరిగిపోయిందావిడ……కాసేపు వాళ్ళ వ్యవహారం చూసి ‘…తరవాత నీ కుతీ , మా ఆవిడ కుతీ తీరేదాకా పిసుకుదుగాన్లే!…మరో పార్టీ సంగతి చూడు…’ అంటూ బావ వీపుని తట్టాడు బిమల్ బాబు…దాంతో తేరుకున్న కుమార్ బావ దీపా మేడంని విదిలేసి, పక్కనే ఉన్న సుజాతక్కని దాటి మాధురీ దీదీ దగ్గరకి వస్తూంటే మదన్ జీజూ పక్కకి జరిగాడు… ధాంక్స్ చెప్తూ ఆవిడ…వా…టి…ని …అందుకున్నాడు కుమార్ బావ…
…మొదట్లో అవి చేతుల్లో తేలికగానే పట్టడంతో ‘…పర్లేదు మాధురీ!…దీప గుబ్బల్లాగో , మా ఆవిడ …వా…టి…లాగో కాకుండా , నీవి అంకుతున్నాయి…’ అన్నాడు , ఇమిడిన మేరకి పిసుకుతూ…‘…అప్పుడే పొంగిపోకో!…మీ ఆవిడ …వా…టి…లా…కుదుళ్ళ దగ్గరకూడా అంకితే , అప్పుడు మాట్లాడు…’ అని ఛాలెంజ్ చేశాడు , పక్కనే నిలబడి చూస్తూన్న మదన్ జీజూ…‘…ఛీ…సిగ్గులేకపోతేసరి!…’ అని తన మొగుడ్ని గదుముతూ కుమార్ బావ పట్టు విడిపించుకోబోయింది మాధురీ దీదీ…‘…అప్పుడే!…ఆగు…’ అంటూ ఆవిడ గుబ్బల్ని కుదుళ్ళ దగ్గర పట్టుకోడానికి ట్రై చేశాడు కుమార్ బావ…ఇమడలేదు…మరో సారి ప్రయత్నించాడు…ప…ని…కాలేదు……దాంతో ఆవిడ ‘…చా…లు…’ అంటూ విడిపించుకోబోతే…‘…కాసేపాగు మాధురీ…ప్లీజ్!…’ అంటూ బావ మూడో ప్రయత్నం చేస్తూంటే, అతగాడి విఫల ప్రయత్నాల్ని అరమోడ్పు కళ్ళతో చూసుకుంటూన్న దీదీ పెదాల మీద ఓ గర్వపు చిరునవ్వు మెరిసింది…
…అది కళ్ళబడిందేమో! , అంకిన మేరకి ఆవిడ స్థనాల్నిపట్టేసుకుని , కసిగా …మె…లి…పెట్టేశాడు కుమార్ బావ…‘…ఛీ!…పశు…వులు…’ అని తిడుతూ బావ వేళ్లని విడిపించుకుని , బరువుగా ఊపిరి పీలుస్తూ వెనక్కి జరిగింది మాధురీ దీదీ…‘…మేమేం పాపం చేశాం!?…’ అంటూ లేవబోయారు వికాస్, మధులు …‘…ఏమక్కర్లే!…వాళ్లు పడ్డ …హిం…స … చాలు…’ అంటూ నా మొగుడ్ని మీదికి లాక్కుని , అతగాడికి తన ఒళ్ళదిమేస్తూ పెదాలు మూశేసినా , ఓ కంట చుట్టూ జరుగుతూన్నది గమనిస్తూనే ఉంది వకుళ……గత కొద్ది రోజులుగా ఫ్రెంచి గెడ్డాలూ , బిరుసు మీసాలు ఉన్న మగాళ్ళ పొందు అలవాటైందో ఏం పాడో , మధు నోరు మూసేస్తూ మీదడిపోయి ఓరకంటితో చుట్టూ జరిగేది వింటూనే ఉన్నాను …
‘…సరే ప్రొఫెసరూ!…సైజులు ఒకటే అయినా మాధురివీ , దీపవీ చేతుల్లో పట్టవు…సుజాతవి పడతాయి… అయితే ఏంటిట!?…’ అన్నాడు కుమార్ బావ… అవును… అంటూ వంత పాడాడు మదన్ జీజూ…‘… చెప్తా!…వీళ్ల స్థనాల మన గోళ్ల గుర్తులు చూశారా!…మాధురి …వా…టి… మీదా , మా ఆవిడ …వా…టి…మీదా , కుదుళ్లకి వేరు, వేరు ప్లేసుల్లో ఉన్నాయి…చూసి రండి…’ అంటూ ఆగాడు బిమల్ బాబు…కుమార్ బావ, మదన్ జీజూలు వాళ్ళ అభ్యంతరాలు లెక్క చేయకుండా , అడ్డుగా పెట్టుకుంటూన్న చేతుల్ని పక్కలకి లాగేసి , పరీక్ష గా చూసి , అవునన్నట్లుగా తలలూపారు…‘…అవునా!…మరి సుజాత వి చూడండి …’ అన్నాడు బిమల్ బాబు……జమా జెట్టీల్లాంటి ఇద్దరు మగాళ్ళు తన వైపొస్తూంటే కళ్ళు మూసేసుకుంది సుజాతక్క…ఇద్దరూ వంతులవారీగా దాని గుబ్బల్ని నిమురుతూ పరీక్ష చేస్తూంటే అది మెలికలు తిరిగిపోయింది…
‘…అన్ని కుంఖం గుర్తులూ ఒకే చోటున్నాయి గురూ!…’ అన్నాడు కుమార్ బావ… ‘…అంటే మగాడి పంజా సైజుతో సంబంధం లేకుండా అందరి చేతుల్లోనూ పడతాయనా, నువ్వనేదీ!…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ…‘…అవును. అంతే కాదు…సుజాత స్థనాలు పెర్ఫెక్ట్ లీ ఎలాస్టిక్…కావలిస్తే చూడండి!…’ అంటూ సుజాతక్క వైపెళ్ల బోయిన వాడే , ఆగిపోయి కుమార్ బావవైపు …వెళ్ళచ్చునా!?…అన్నట్లుగా చూశాడు ప్రొఫెసరు…‘…పిసికేది నువ్వు…పి…సి…కిం…చు…కునేది ఆవిడ…మధ్యలో నన్నెందుకూ అడగడం?…’ అన్నాడు కుమార్ బావ…‘…ఎంతైనా సొంతదారువి నువ్వేగా!…’ అంటూనే సుజాతక్క ముందు నిలబడి …‘…మే…ఐ…!?…’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు…‘…ఒ…ద్దు…’ అన్నట్లు పెదాలు కదుపుతూనే కళ్లతో రమ్మంది సుజాతక్క……వెంటనే దాని రెండు గుబ్బల్నీ, రెండు చేతుల్లోనూ ఇముడ్చుకుని , అటూ ,ఇటూ …మె…లి…పెట్టేసి…ఒదిలేశాడు బిమల్ బాబు…దాని స్థనాలు కాసేపటూ ఇటూ ఊగి , ఆపైన మగాళ్ళని సవాలు చేస్తూన్నట్లుగా టక్కున నిలబడ్డాయి…
…‘…చూశారా సుజాత సరుకు బింకం , పొంకం!…అనుభవించారా వాటి మెత్తదనం!!…అదీ నేను చెప్తూంట…తన చెంత చేరిన మగాళ్ళందరినీ తృప్తి పరిచే లక్షణం ఉంది, ఆవిడ గుబ్బలకి…అందుకే అ…వం…టే నాకు వల్ల మాలిన మోజు…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు…‘…ఏమో!…పుఱ్రెకో బుధ్ధి!…నాకైతే చేతుల్లో పట్టీ పట్తనట్లు ఊరించే మీ ఆవిడ స్థనాలంటే పిచ్చ మోజు!…’ అన్నాడు కుమార్ బావ…‘…నిజమే! , నాకైతే …చేవుంటే చేతుల్లో పట్టించుకో!… అంటూ ఛాలెంజ్ చేశే దీప కుండలంటే ఇష్టం…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ…‘…ఛీ!…’ అంటూ నలుగురూ బిత్తరపోయేలా చటుక్కున లంగా బొందిప్పి…దాన్ని గుబ్బల పైకి లాక్కుని , ముడేసుకుంటూ …రండీ… అంటూ మొగుడి చెయ్యట్టుకుని సోఫా వైపు లాక్కెళ్ళింది సుజాతక్క…అవును…ఆపండి మీ ప…చ్చి… వర్ణనలు…’ అంటూ దీపామేడం , మాధురీ దీదీలు అప్పటిదాకా నేల మీద జీరాడుతున్న పైటల్ని పైకి లాక్కుని ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ సోఫాల వైపు బయల్దేరారు… వాళ్ల వెనకే బయల్దేరారు ఒంటి మీద అండర్వేర్ తప్ప మరో గుడ్డ లేని మగాళ్ళు … తమ ఉబ్బుల్ని అరచేతుల్తో కప్పుకుంటూ…
…వాళ్ళ సందడి అణిగాక… ‘…ఊఁ , ఏంటీ మన తక్షణ కర్తవ్యం!?…’ అన్నాడు మధు , నన్ను అమాంతం పైకెత్తేసి ఒళ్ళో కూచోబెట్టుకుంటూ…‘…బలే గుర్తు చేశావ్ గురూ , పాత మాయాబజార్ సినిమాలో దుశ్శాసనుడిలాగ!…ప్రస్తుతం మనం చెయ్యవలసిన పని అదే!…మన భార్యల బట్టలూడలాగడం!…’ అంటూ, తను లేవకుండానే మీదెక్కిపోయున్న వకుళ నడుముచ్చుకుని బొమ్మలా నిలబెట్టాడు…‘…ఛి, ఛీ… ఏంటీపనీ!…ఓ పధ్ధతి ఏర్పాటు చేసుకున్నాక దాన్ని అమలు పరచక్కర్లే!…’ అంటూ విడి పించుకోబోయాం…‘…ఏంటా పధ్ధతీ!…చిట్టీలు తీయడమేగా! ’ అని మధు అంటూంటే , తన పక్కనే పడున్న పేర్ల డబ్బాని అందుకుని ‘…దీంట్లో రెండే చిట్టీలున్నాయ్…తీస్తారా!?…’ అన్నాడు కుమార్ బావ……‘…తీద్దాంలే!…’ అంటూ మోకాళ్ల మీద పైకి లేచి, వకుళ పిల్ల పైట దిగలాగి , ఓ చేత్తో దాని చనుమొనల్ని వంతులవారీగా మెలిపెడ్తూ , మరో చేత్తో దాని చీర కుచ్చెళ్ళని ఒక్కటొక్కటిగా ఊడలాగడం మొదలెట్టాడు వికాస్…
… ఓ చేత్తో ఖాళీగా ఉన్న స్థనాన్ని కవర్ చేసుకుంటూ , మరో చేత్తో కుచ్చెళ్ళు ఒక్కొక్కటే రిలీజ్ అయ్యేటట్ట్లు జాగ్రత్త పడుతూనే …ఒద్దొద్దంటూ… మెలికలు తిరిగిపోయింది వకుళ‘…గుడ్ వర్క్ వికాస్!…మీ ఆవిడదేమి విప్పనూ!…’ అంటూ నా ఒంటివైపు చూసి, ‘…అరే!…బ్లౌజ్ ఇంకా ఉండిపోయిందే!…’ అంటూ అప్పడిదాకా గువ్వపిట్టలా తన కౌగిలిలో ఒదిగిపోయున్ననన్ను, తన తొడలమీద అడ్డంగా , చాపచుట్టలా పరిచేసుకుని , నా పైట పక్కలకి తోసేసి , నా బ్లౌజ్ హుక్స్ ని ఊడలాగడం మొదలెట్టాడు……అసలే పాంటీ లేదు…నా కాళ్ల కట్టున కూర్చున్న సుజాతక్కావాళ్లకి దర్శనమైపోదుకదా!…అని భయపడుతూ చీర కిందికి సర్దుకుంటూనే ఓరకంట అటైపు చూశాను…అది తొడలిప్పుకుని కూర్చోడంతో… నాకు దర్శనమైపోయింది…తనే ఇలా అడ్డదిడ్డంగా కూర్చుంది , ఇక స్కర్ట్స్ వేసుకునే కూతురుకేం నేర్పిస్తుందిది!…అని ఉడికిపోతూ వేలు మీద వేలెక్కించి వార్న్ చేసినా అది గమనించదే!
… ఇంతలో నా సైగని చూసిన వికాస్ దానిని ఏమార్చడానికి ‘…వాట్లో ఎవరెవరి పేర్లున్నాయో చూడు సుజాతొదినా!…’ అంటూ దానికి పని పురమాయించి , వకుళ మొత్త చాటునుంచి …చూడ వలిసింది…చూశేసి , … ఆ …దృశ్యం …మధుకి కూడా కనుసైగతో చూపించేశాడు……సుజాతక్క వీళ్ళ దొంగ చూపుల్నిగమనించక పోగా , అప్పటిదాకా కొద్దో, గొప్పో అడ్డుగా ఉన్న పెట్టీకోట్ ఎక్కడుందో కూడా పట్టించుకోకుండా, కుమార్ బావ చేతుల్లోంచి చిట్టీలని లాక్కుని, వాటిని చదివి ‘… మీ ఇద్దరి పేర్లే ఉన్నాయి …’ అందది సిగ్గుగా వంకర్లు తిరుగుతూ…
…‘…అబ్బ్…బ్బ…చింతపిక్కరంగు గులాప్పువ్వు!…’ అంటూ వికాస్ … ‘…డార్క్ ఫాంటసీ…’ అంటూ మధు లొట్టలేస్తూంటే…‘…నీ సిగ్గు చిమడ!…ముందు తొడలు క్రాస్ చేసుకోవే అక్కా!…’ అని సన్నగా గదిమాను …విషయం గ్రహించి , వెంటనే అమలు చేసి , కందిపోయిన మొహంతో పెట్టీకోట్ ని తొడలమీదికి లాక్కుంటూ తల దించుకుంది సుజాతక్క…మాధురీ దీదీ, దీపా మేడంలు కూడా కంగారుగా సర్దుకున్నారు…‘…అ…య్య…య్యో!… మిస్ … అయ్యానే!…’ అని మదన్ జీజూ దొంగ విచారం ప్రదర్శించబోయాడుగానీ , ఆపుకోలేక భళ్ళున నవ్వాడు…‘…పర్లేదులే సుజా!…కాసేపట్లో వీళ్లందరూ చూపించేది, కాస్త ముందు చూ…పిం…చే…శావ్…అం తే!…’ అని ఓదార్చాడు కుమార్ బావ…దాంతో ప్రొఫెసర్ కి కూడా అర్థమైపోయింది…తను …మిస్…అయిందేమిటో…‘… అదృష్టముంటే మళ్ళీ చూడకపోతానా , వాయించకపోతానా!…ఈ లోగా మీచేతుల్లో ఉన్న…వాళ్ల…వి …చూపించండి…’ అన్నాడు బిమల్ బాబు నవ్వుల్లో జతకలుపుతూ…‘…అదెంత భాగ్యం…’ అంటూ చేస్తూన్న …ప…ని…ని ఆపేసి, వకుళ చీరని నా మొగుడూ , నా చీరని దాని మొగుడూ ,పైకెత్తబోయారు…‘…ఛి…ఛీ!…ప్రతిపనికీ ఓ టైం ఉంటుంది…’ అంటూ అడ్డు పడ్డారు మాధురీ దీదీ దీపా మేడంలు … ‘…మీరూ …చూ…పిం…చాల్సొస్తుందని భయపడుతున్నారా!?…’ అంటూ కంటిన్యూ చేశారు మధూ , వికాస్ లు…
…బ్లౌజ్ హుక్స్ అన్నీ విడిపోయింతర్వాత ఎలాగూ విప్పించుకోవాలికదా!… అని చేతుల్ని వెనక్కి వంచాను… అదే అదనుగా మధు నా బ్లౌజ్ ని మోచేతుల్దాకా దిగలాగి చోద్యం చూస్తూంటే , ఉబ్బిన నా స్థనాల్నీ , పొడుచుకొచ్చిన చనుమొనల్నీ రెప్పార్పకుండా చూడడం మొదలెట్టాడు బిమల్ బాబు…
…సిగ్గుతో చచ్చిపోతూ దాంట్లోంచి చేతులు విడిపించుకోడానికి నేను మెలికలు తిరిగిపోతూంటే ‘…ఉఫ్ఫ్!… ఏం పొగరు …వీ…టి…కి… నిన్నట్నుంచీ పది మంది పిసికినా బింకాలు అ…స్స…లు …సడలక పోగా , ఇంకా పొంగాయి కదా బిమల్ భయ్యా!…’ అన్నాడు మధు , నా రొమ్ముల వైపు కసి కళ్ళతో చూస్తూ…‘…ఛీ!…’ అంటూ నేను దూరంగా అడుగేసి , బ్లౌజ్ విప్పుకోడానికి తంటాలు పడుతూంటే , … చుపుక్… పుచుక్…చప్పుడ్లు వినిపించడంతో వకుళ వైపు చూశాను …… పైట నేల మీద జీరాడుతూంటే నగ్నమైపోయిన స్థనాలు బట్టబయలు కాకుండా రెండు చేతుల్తోనూ కప్పుకోడానికి తెగ తంటాలు పడిపోతూందది…వాటి మధ్యనుంచే అందిన చోటల్లా ముద్దులు పెట్టేసుకుంటున్న నా మొగుడు ఓ క్షణం ఆపి ‘…పది మందేంకాదులే మధూ!… పాత కాపుల్ని మినహాయిస్తే… ముగ్గురో , నలుగురో!…అంతేనా వకూ!?…’ అన్నాడు.‘… డాన్స్ లు అవుతూంటే గుడ్లప్పగించి చూస్తూ నిలబడ్డారుగా! మీకే తెలియాలి!…’ అంది వకుళ మధుని కొరకొరా చూస్తూ…
…ఏమరుపాటుగా ఉందేమో, దాని ఓ చనుమొన వేళ్లమథ్యనుంచి తొంగి చూసింది…మరుక్షణం దాన్ని అందుకుని నోట్లోకి పీల్చేసుకుంటూ చప్పరించడం మొదలెట్టాడు……ఇది అన్యాయం వికాస్!…మీ ఆవిడ అందరికీ …చ…ను… విందు చేస్తూంటే , వకుళ ని అలా ఒళ్ళు దాచుకోనిస్తావా!?…’ అంటూ కంప్లైంట్ చేశాడు కుమార్ బావ…‘,,,సారీ అన్నా!… అంటూ టక్కున నిలబడి , వకుళ రెండు చేతులూ పట్టుకుని పైకెత్తేసి , దాన్ని గుండ్రంగా తిప్పడం మొదలెట్టాడు వికాస్…‘…ఉఫ్ఫ్!…బంగారు ముద్దలు…’ అన్నాడు మదన్ జీజూ, గుండ్రంగాతిరుగుతూంటే అందంగా కదులుతూన్న దాని పిర్రల్నీ స్థనాల్నీ కనుగుడ్లూడి కింద పడిపోతాయా!…అన్నట్లుగా కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుంటూ‘…ముద్దలేంటీ!…ఆ బింకం చూడు , ఆ పొంకం చూడు…బంగారు గుళ్ళు కావూ అవి!… అన్నాడు కుమార్ బావ‘… అవును, సైజులు తేడా తప్ప ఇద్దరివీ గుళ్ళే!…సంధ్యవి ప్లాటినమ్, వకుళవి మేలిమి బంగారం… చూడ్డానికి రెండు కళ్ళు చాలటం లేదనుకో!…’ అన్నాడు ప్రొఫెసరు…‘…అలా చొంగలు కార్చుకుంటూ కూర్చుంటారేంటీ?…తరవాత పని చూడండి!…’ అని గదిమింది దీపామేడం…
…‘…ఇంకేముందీ, మీ ఆడాళ్ళ సెలక్షనేగా! అంచేతే ఓపలేక పోతూంది ప్రొఫెసరూ మీ ఆవిడ !…’ అని మదన్ జీజూ అంటూంటే , అవునన్నట్లు తలూపుతూ వకుళ చేతులు విదిలేశాడు వికాస్… ఆ విషయం గ్రహించని వకుళ మరో పావుక్షణం చేతులు పైకెత్తే ఉండిపోయింది…బరువుగా నిష్టూర్చారు మగాళ్ళు…ఈ సందడిలో నాదో చెయ్యి బైట పడడంతో టక్కున బ్లౌజ్ విప్పేసుకుని ,…వకూ!…అని సన్నగా దాన్ని వార్న్ చేస్తూ, చీరకొంగుతో ఒళ్ళు కప్పుకుంటూ సోఫా వైపు పరిగెత్తాను…దాంతో తెలివి తెచ్చుకుని , వెంటనే చేతులు దించుకుని లంగా బొందుని విప్పీసుకుని , దాన్ని(…అంటే…లంగాని…బొందుని కాదండోయ్…) గుండెలమీదికి లాక్కుని , ముడేసుకుంటూ సోఫా లో కూర్చుని , చటుక్కున తొడలు క్రాస్ చేసేసుకుంది వకుళ……ఉఫ్ఫ్… అంటూ మరోసారి బరువుగా నిష్టూర్చారు మగాళ్ళు…‘…సంధ్యా , వకూ , అప్పుడే కూర్చుండిపోతే ఎలా?…మీ పని పూర్తి పూర్తి కాలేదుగా!…’ అన్నాడు…ముందుగా తేరుకున్న బిమల్ బాబు…
…మా మొగుళ్ళ జీన్లు విప్పాలేమో!…అనుకుంటూ నిలబడ్డాం , నేనూ అదీ…‘…ఏం ఒద్దులే!…అన్నారు వికాస్ మధులు… ‘…మీ భార్యలనా ,వాళ్ళకా కన్సెషన్ !…’…అంది మాధురీ దీదీ …‘…అహఁ!…ఆ పని మమ్మల్ని ఎన్నుకున్న ఆడాళ్ళకి ’ అన్నారు … ‘…ఎందుకో!!…’ అంటూ విదలకుండా సాగదీసింది దీదీ‘…ఎందుకో దీపకి తెలుసు…’ అన్నాడు మధు నవ్వుతూ… సుజాతొదినకీ తెలుసు!…’ అంటూ జతకలిపాడు వికాస్…… ఎఱ్ఱగా కందిపోయిన బుగ్గల్తో …ఛీ… కొట్టారిద్దరూ…విషయం అర్థం కావడంతో …సిగ్గులేని మగాళ్లు అని సణుక్కుంటూ తలదించుకుంది మాధురీ దీదీ‘… అంటే?… నాకు మధుతో …అ…వ…కా…శం… వస్తే… ఆ…పాడు ప…ని…కూడా పబ్లిక్ గా చెయ్యాలా!?…’ అని గుసగుసలాడింది సుజాతక్క… ‘…నీకేం రాదుగానీ , అరిచి కొంప ముంచకే తల్లీ!…’ అంటూ దాని నోరు నొక్కాం , నేనూ ,వకుళా…
…అప్పటికీ , మాకు కాస్త దూరంలోనే ఉండడంతో వినేసినట్లున్నారు…‘…మీ వదినకి …మాం…ఛి…ఇంట్రెస్టు ఉన్నట్లుంది…ఎలా …చే…స్తుం…దేం…టీ…ఆ…ప…ని!?…’ అంటున్నాడు మధు… …బ్రహ్మాండం… అన్నట్లుగా చూపుడు వేలూ, బొటకన వేలూ కలిపి సున్నాలా చుట్టి కన్ను గీటాడు వికాస్…‘…అయిందా!?…’ అంటూ సుజాతక్క చెరో బుగ్గా పొడిచాం, నేనూ వకుళా…‘…మరింకేంటి ఆలస్యం!?…’ అన్నారు , ఇవేం పట్టించుకోని మిగిలిన మగాళ్ళు…ఆడాళ్ళం ఎవరమూ, ఏమీ మాట్లాడలేదు……‘…నువ్వు చెప్పు మాధురీ , లీడర్ వి నువ్వేగా!…’ అంటూ ప్రోత్సహించాడు మదన్ జీజూ…‘…ముందే నువ్వు చెప్పేశావ్ గా!…నేను వేరే చెప్పేదేముందీ!…’ అంటూ తప్పించుకుంది దీదీ……‘…మీ నోట రావాల్సిందే!…’ అంటూ పట్టుబట్టాడు కుమార్ బావ…‘…ఏముందీ!… నచ్చిన మగాడ్ని ఎంచుకుని , వాడితో ఈ రాత్రి గడుపుతాం…’ అన్నాను ఒళ్ళు మండి…
ఇబ్బందిగా మొహాలు పెట్టారు మగాళ్ళు…‘…ఏం!?…మొహాలు మాడిపోయాయేంటో!…’ అని రెచ్చగొట్టింది దీపా మేడం…‘…మీరు ఈ రాత్రంతా ఒక్క మగాడితోనే గడిపితే ఎలా! అందరి కోరికలూ తీరద్దూ!…’ అన్నాడు కుమార్ బావ… …నిజం …అంటూ వంత పాడారు…మిగిలిన మగాళ్ళు…మొహాలూ ,మొహాలూ చూసుకుని…నిజమే కదా!…అన్న భావం వాళ్ల కళ్లల్లో మెదులుతూంటే , ఒప్పుదలని దాచుకోడానికి చూపులు పక్కకి తిప్పుకున్నారు… సుజాతక్క , దీపా మేడం…‘…మరెలా!?…’ అంది మాధురీ దీదీ…
2379520cookie-checkభర్తల మార్పిడి – భాగం 73no