ఒక రోజు అమ్మ, చిన్నమ్మ కు తొమ్మిదో నెల దగ్గర పడటంతో, అమ్మమ్మ లేని లోటు తీర్చడానికి వెళ్ళింది. ఇక్కడి నుండి 2 గంటల ప్రయాణం. ఎన్ని రోజులు వుంటుందో తెలీదు. వెళ్ళేటప్పుడు తమ్ముడు జాగ్రత్త… నాన్న తాగి వస్తే దగ్గరికి వెళ్లొద్దు. ఆదివారం మామ వస్తాడు, తమ్ముడిని పంపించు కొన్నిరోజులు వుంది వస్తాడు.. అంటూ అన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పి వెళ్ళింది. మొదటి నాలుగు రోజులు అంతా బాగానే వున్నింది. మూడు పుటల వండితే తినడం నాన్న షాప్ కి వెళితే, తమ్ముడు స్కూల్ కి వెళ్ళిపోయేవాడు. నేను టీవీ చూస్తూ గడిపెసేదాన్ని.
ఒక రోజు రాత్రి నాన్న రాలేదు. తమ్ముడు నేను ఒక రూమ్ లో పడుకున్నాం. నాన్న రానందుకు నాకు నిద్ర పట్టలేదు. లోపల భయం ఎక్కడ తాగి వస్తారో అని. అనుకున్నట్టే తాగి వచ్చారు. కూలబడ్డట్టు తాగడు కాని లిమిట్ గానే తాగుతాడు. కేవలం మాటల్లో తేడ వుంటుంది. అన్నం కడుపునిండా తినేసి వెళ్లి రూమ్ లో పడుకున్నాడు. ఏమనలేదే..? మామూలుగానే పడుకున్నాడే..? ఎందుకలా ఎం చెప్పలేదు?, ఆ రోజులా ఎందుకు ప్రవర్తిoచట్లేదు? అంటూ ఏమి చేయనందుకు బాధపడుతున్నట్టు అనిపించి. వెళ్లి నా రూమ్ లో పడుకున్నాను.
నా రూమ్ కి వస్తాడేమో…, నన్ను పిలుస్తాదేమో…, తన రూమ్ లో పడుకోమంటాదేమో…, లేక ఇక్కడే నా పక్కన వచ్చి పడుకున్తాదేమో…., అని తికమక ఆలోచనలతో సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు. తెల్లారింది, రాత్రి నాన్న ఏమి చేయనందుకు నిరాశగా అనిపించింది. అలా ఆలోచించినందుకు తప్పుగా కూడా అనిపిస్తుంది. రెండు రోజుల తర్వాత ఆదివారం వచ్చింది. ప్రొద్దున తమ్ముడిని, మామ ను నాన్నే వెళ్లి బస్టాండ్ లో వదిలిపెట్టి వచ్చారు. ఇక ఇంట్లో నేను డాడి నె వున్నాం. మొన్న తాగినా ఎం చేయలేదు కాబట్టి ఇప్పుడు తాగకుండా ఎం చేస్తాడులే అని బాధో, నిర్భాయమో. రెండింటి కలయికో…
నేను ఫ్రెషప్ అవుతుంటే, నాన్న టీవీ చూస్తూ కూర్చున్నాడు. రెడి అయ్యాక, నేను కూడా వచ్చి కూర్చున్నాను. కాసేపటికి నాన్న టీవీ ఆఫ్ చేసి..
డాడి: చాల రోజుల నుండి ఒక విషయం అడగాలనుకుoటున్నాను. తప్పుగా అనుకోకు, అనుమానించానని అనుకోకుండా సమాధానం చెప్పు…
అక్కడ జరిగినదాని గురించే అనుకుంటాను. నేను తలూపాను..
దాడి: ఆ రోజు తిరుపతిలో రాత్రి జరిగిందాన్లో మొత్తం నా తప్పే వుంది, దానికి నిన్నెప్పుడు నిందించను, దాని గురించి మర్చిపోదాము. కాని చివర్లో వాడితో కలిసి చెకౌట్ కి వెళ్ళినప్పుడు ఎం జరిగింది? వాడేమైనా చేసాడా..?
నేను: లేదు డాడి ఎం చేయలేదు..
డాడి: మరి నేను వచ్చినప్పుడు అక్కడ ఒక కండోం పడి వున్నింది. వాడేసింది..? నిజం చెప్పు నిన్ను నిందించే హక్కు నేను ఆ రోజే కోల్పోయాను. ఎం జరిగిందో అని బుర్ర పగల్గోట్టుకోలేక అడుగుతున్నాను..
నేను: కండోం ఏంటి డాడి..?
తన జేబులోని నాలుగు ప్యాకెట్లు తీసి ఒక దాన్ని చింపి, కండోం బయటికి తీసి చూపిస్తూ..
డాడి: ఇది.. కాని వాడేసింది…
నాకు నోట మాట రావట్లేదు. ఏమనడు కాబట్టి చెప్పెద్దామన్నా, ఎలా చెప్పాలో అర్థం కాలేదు..
డాడి: చెప్పాను కదా నిన్నేమీ అనను, అనలేను…
నేను: ఆ రాత్రి మీరు డోర్ తెరిచి వదిలేసినప్పుడు ఒకడు లోపలికి వచ్సింటే మీరు తిట్టి బయటికి పంపించారు కదా..,
డాడి: ఆ….. వాడేనా వాడు?
నేను: అవును. ఆ ప్రొద్దున్నే మల్లి వచ్చాడు. పోలీసులు అంటూ భయపెడుతుంటే మిమ్మల్ని లేపాను. కాని ఎంత లేపినా మీరు లేవలేదు.. వాడు ఎక్కడ పోలిసుల్ని పిలుస్తాడో అని భయమేసి వాడి వెంట వెళ్లాను. పక్క రూమ్ లో నాతొ చాల చేయించాడు…
అంటూ చేసినదానికి పశ్చత్తాపడినట్లు మొహం పెట్టి, సిగ్గుతో తలదించుకున్నాను,
నాన్న: ఎం చేయించాడు? నువ్వేం చేసావ్?
నాన్న మరీ అంతలా అడగటం నాకు ఇబ్బందిగా వుంది. కాని తప్పదు నోరు విప్పాల్సిందే..
నేను: బట్టలు తీయమన్నాడు, తర్వాత ఆ రాత్రి మీరు చేసినట్లే చేసాడు. ఎంత బ్రతిమిలాడినా వినలేదు.
నాన్న: వాడు అదంతా చేసినంత సేపు ఏడుస్తూనే వున్నావా?
ఎం అడుగుతున్నారో, ఎందుకు అడుగుతున్నారో అర్థం కావట్లేదు. ఈ పిచ్చి పిచ్చి ప్రశ్నలు ఎందుకు? అని అడగాలనిపిస్తుంది?
నేను: కాసేపు ఏడ్చాను.
నాన్న: అంటే…., వాడు మొరటుగా చేసినప్పుడు బరకిన గాయాలో దెబ్బలో తగల్లేదు కదా?
నేను: లేదు డాడి, మీరు చేసి నట్టే చేసాడు.
నాన్న: సారి రా..!, మీ మమ్మీ కి హెర్నియా ఆపరేషన్ చేసినప్పటి నుండి మేము కలవట్లేదు. కొన్ని నెలలకు కలవచ్చు అని డాక్టర్ చెప్పినా, అలవాటు తప్పింది కాబట్టి ఇద్దరం మానేశాము.
నాన్న: అదంతా శరీరానికి అర్థం కాదు, కలవాలనిపించినప్పుడు ఆ ఫీలింగ్స్ తట్టుకోలేక తాగడం మొదలెట్టాను. బయట లంజల దగ్గరికి వెళ్లాను కాని దానికి బానిస అయితే, అమ్మ జీవితం మీ జీవితాలు నాశనం అవుతాయి.
నాన్న: ఆ రోజు జరినదాన్లో నీ తప్పు రవ్వంత కూడా లేదు. నీ పవిత్రత ఆ రోజే తెలిసింది. తర్వాత వాడితో చేయించుకోవడం కూడా తప్పు కాదు. వాడు లోపలికి వచ్చి మనల్ని చూడటానికి కారణం నేనే, మన పరువు పోకూడదని నువ్వు చేసింది కూడా మంచి పనే. ఇంకెప్పుడు నిన్నలా ఇబ్బంది పెట్టను, మొన్న కూడా తాగి వచ్చాను కాని నీ వైపు అస్సలు చూడలేదు.
నాన్న: నేను చేసినప్పుడైనా, వాడు చేసినప్పుడైనా నీకు సుఖంగా అనిపించడం మామూలు విషయమే. దాని రుచి చూడనంత వరకే. చూసాక ఎవరైనా కరగాల్సిందే. నిన్ను ఇలా గుచ్చి గుచ్చి అడిగింది. వాడితో ఏడ్చుకుంటూ, బాధపడుతూ, హింసిoచుకుంటూ చేయిoచుకున్నావేమో అని, అదంతా నా వళ్ళ నీకు అలా జరిగినందుకు లోపల్లోపల కుమిలిపోతూ వున్నాను. ఇప్పుడు నీ మాటలు విని కాస్త మనశ్శాంతిగా వుంది..
నేను: నిజానికి నేను ఎదచలేదు డాడి, మొదట్లో ఇష్టమే లేదు ఎంత బ్రతిమిలాడినా వినకపోయేసరికి ఏమనకుండా చేయించుకున్నాను. కాసేపటికి నాకు కూడా సుఖంగా అనిపించింది, అక్కడికి తప్పించుకొని వచ్చేసాను. కాని మీరు మల్లి నన్ను చేక్పౌట్ కి నన్నే పంపించారు. అప్పుడే వాడు ఆ కండోం తో చేసాడు. లేకుంటే బ్రతికిపోయేదాన్ని.
నాన్న: అవును ఇక మల్లి అంత పైకి వెళ్ళలేక పంపించాను. అయినా ఈ కండోం వాడితే వచ్చే నష్టం ఏమి లేదు, నా భయం అంతా నేను చేసిన వెధవ పనికే అపుడు మత్తులో ఏమి అర్థం కాలేదు. కాని అక్కడి నుండి వచ్చినప్పటి నుండి ఈ రోజు వరుకు దాని గురించే టెన్షన్ అంతా..
నేను: ఎందుకు దాడి?
నాన్న: ప్రేగ్నేన్సి వస్తుందేమో అని. దాని గురించి ఎలా మాట్లాడాలో, ఎప్పుడు మాట్లాడాలో అర్థం కాక ఇన్ని రోజులు మౌనంగా వున్నాను. ఇప్పుడు ఎవరు లేరు కాబట్టి అంతా చెబుతున్నాను. ఒక చిన్న పని చేసేస్తే ఇక హాయిగా ఉండచ్చు.
అంటూ లేచి తన రూమ్ లోకి వెళ్ళారు. నాకేమి అర్థం కాక కూర్చున్నాను. చేతిలో ఎదో తెచ్చి..
నేను: వీటితో ఒకసారి ప్రేగ్నంచి టెస్ట్ చేసుకో……
అంటూ రెండు నా చేతిలో పెట్టారు..
నాన్న: అక్కడి నుండి వచ్చినప్పటి నుండి పీరియడ్స్ వచ్చాయా?
నేను: వచ్చాయి.., అయిపోయాయి కూడా డాడి…
నాన్న: అయితే యే సమస్యా లేదు. కాని ఒకసారి టెస్ట్ చేస్తే బాగుంటుంది…
అంటూ నా చేతికి ఆ పుల్లలు ఇచ్చారు. నేను తీస్కోని..
నేను: ఎం చేయాలి డాడి?
నాన్న: ఏదైనా కప్ లో కొద్దిగా పాస్ పోస్కోని రా…, లేకుంటే బాత్రూం లోనే పెట్టు నేను వస్తాను…
అన్నారు, నేను వెళ్లి వెతికి ఒక పనికి రాణి గ్లాస్ తీస్కోని బాత్రూం లోకి వెళ్లి నైటి ఎత్తి పాంటి కిందికి దింపి గ్లాస్ కింద పెట్టుకొని పాస్ పోసాను. ఎలా పడితే అలా పడింది. కాని సగం గ్లాస్ నిండింది. దాన్ని చేత్తో తాకలేక అక్కడే పెట్టేసి, నైటి తొడుక్కొని బయటికి వచ్చాను. నా కోసమే వేచి వున్న డాడి, నా దగ్గర పుల్లలు తీస్కోని వెళ్లి ఆ గ్లాస్ లో ఒకటి పెట్టారు. టైం చూస్కొని వచ్చి మల్లి సోఫా మీద కూర్చున్నాం ఇద్దరం..
నాన్న: ప్రేగ్నేన్సి వుంటే పీరియడ్స్ ఆగిపోతాయిలే…
నేనేమి మాట్లాడలేదు.
నాన్న: అవన్నీ నీకు అలవాటు వేసాను కాబట్టి, నీకు కూడా చేయాలనిపిస్తే ఎలాంటి తప్పులు చేయకు.
నేను తలూపాను.
నాన్న: అమ్మకు, తమ్ముడికి ఏమి తెలీదు కదా?ఏమైనా చెప్పావా? అని అడగినట్టుంది…నేను: లేదు డాడి..మాట్లాడుకుంటుండగా 5 నిమిషాలు అయిందని లేచి మల్లి బాత్రూం లోకి వెళ్ళారు నేను వెళ్ళకుండా అక్కడే కూర్చున్నాను. నాన్న బయటికి వచ్చి. ఆ గ్లాస్ ని ఒక మూలాన పడేసి. దగ్గరికి వస్తు..నాన్న: ఎం లేదులే. ఒక టెన్షన్ పోయింది.అంటూ రిలీఫ్ గా కూర్చున్నారు. అప్పుడు చెప్పలనిపించింది…
నేను: డాడి….!,
నాన్న: మ్…?
నేను: అక్కడ చిన్న చిన్న గుల్లలు లేచాయి…
నాన్న: ఎక్కడా…? పాస్ పోసే చోటా…?
నేను: అవును డాడి…
మల్లి మొహం బాధగా పెట్టి..
నాన్న: మమ్మీ తో చెప్పావా?
నేను: లేదు డాడి…
నాన్న: వెళ్లి రెడి కాపో, డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్లి వద్దాం..
నేను: వద్దు డాడి…, ఏదైనా ఆయింత్మెంట్ తీసుకురండి…
నాన్న: అది ఏ ఇన్ఫెక్షణ్ నో.., మల్లి ఎక్కువైపోతుంది… లేడి డాక్టర్ దగ్గరికే లే పదా…
లేడి డాక్టర్ అనేసరికి లేచి రెడి అయ్యాను. ఇంటికి లాక్ వేసుకొని ఇద్దరం బండి మీద హాస్పిటల్ కి వెళ్ళాము. దార్లో..
నాన్న: సెక్స్ చేశావా అని అడిగితె అవును అనే చెప్పు, ఎవరితో అంటే ఎం మాట్లాడకు. సరేనా..?
నేను: సరే డాడి..
డాడి బయటే వుండిపోయారు, నేను లోపలికి వెళ్లి డాక్టర్ కి లోయర్ పాంటి విప్పి పైన పడుకొని చూపించాను. ఆమె తాకి, బాగా గమనించి. మందులు రాసి, కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పింది. నాన్న చెప్పినట్టు ఏమి అడగలేదు. మందులు తీసుకొని ఇంటికి వచ్చేసాము…
నాన్న: ఏమనింది డాక్టర్?
నేను: ఏమడగలేదు డాడి, మందులు రాచ్చింది, కొన్ని జాగ్రాతలు చెప్పింది…
నాన్న: అవునా.., ఎం ఎం చెప్పిందో రాసిందో జాగ్రత్తగా చేస్కో…
నేను: మ్…!
అని తలూపాను. ఇక ఆ టాపిక్ వదిలేసి ఇద్దరం భోజనాలు చేసి మధ్యాహ్నం పడుకుంటే సాయంత్రం లేచాము. మల్లి టీవీ చూస్తూ గడిపెసాము. చెప్పుకోడానికి ఏమి లేదు. ఏమైనా జరగడానికి రాత్రే ఆధారం. కాని నేను అలాంటి ఆలోచనలు ప్రొద్దున నాన్న మాటలు విన్నప్పుడే వదిలేసాను. రాత్రి పడుకునే టైం లో ఎక్కడ పడుకోవాలో అన్న సందేహం కలిగింది. ఇంట్లో ఎవరు లేరు, ఉన్న ఇద్దరం విడి విడిగా పడుకోవాల? లేక ఒకే రూమ్ లో పడుకోవాలా? ఒకే రూమ్ లో పడుకుంటే ఇంకేముంది ఆ రోజు మల్లి రిపీట్ అవుతుంది. నేను వెళ్లి నా రూమ్ లో పడుక్కుంటాను, నాన్న పిలిస్తే వెళ్దాంలే అనుకుంటూ..
నేను: నేను వెళ్లి పడుకుంటున్నాను డాడి..
నాన్న: సరే.., టాబ్లెట్స్ వేస్కున్నావా?
నేను: వేస్కున్నాను డాడి..
నాన్న: ointment తగిలించుకొని పడుకో…
నేను: ointment మమ్మీ వచ్చాక తగిలించుకుంటాను డాడి, లోపల తగలకుండా జాగ్రత్తగా పూయిoచుకోమని డాక్టర్ చెప్పింది…
నాన్న: నీ మమ్మీ వచ్చే లోపు అవి వెళ్లిపోవాలి, మమ్మీ కి తెలిస్తే అనుమానం వస్తుంది. ఎందుకంటే ఆ infection కలిస్తేనే వస్తుంది. మమ్మికి అస్సలు తెలీయనివ్వద్దు…
నాన్న: నువ్వే జాగ్రత్తగా పూస్కో, లేకుంటే నేనైనా పూస్తాను..
నేను: నేను తలూపి నా రూమ్ కి వెళ్ళిపోయాను..
డాక్టర్ ఇంకోటి కూడా చెప్పింది. “రాత్రి పూట బ్రా, పాంటి లు వేస్కోవద్దు అని. లోపల పూకు, గుద్దలకు ప్రోద్దునంతా గాలి తగలదు కాబట్టి రాత్రి పూట కాస్త గాలి తగిలేటట్టు చుస్కోవాలి.” అని. “స్నానం చేసేటపుడు బాగా కడ్డుక్కోవా”లని. దీన్ని బట్టి ఈ ఇన్ఫెక్షన్ సెక్స్ వళ్ళ కాదు, సరిగ్గా క్లీన్ చేస్కోకపోవడం వాళ్ళ వచ్చిందని అర్థం అయింది. ఆ విషయం నాన్నతో చెప్పాలా వద్దా..
నా రూమ్ లోకి వెళ్లి, బ్రా ఎటూ వేస్కోలేదు, పాంటి తీసేసి ointment తీస్కోని బెడ్ మీద పడుకున్నాను. నైటి పైకి ఎత్తి అర్థ నగ్నంగా కాళ్ళు విప్పి ఎలా పూస్కోవాలో అర్థం కాక తిక మక పడుతున్నాను. లేచి వెళ్లి చిన్న అద్దం తెచ్చుకున్నాను. పూకు ముందర పెట్టుకొని పూస్కోవడం మొదలెట్టాను. కాని అద్దం లో ఎడమ కుడి, కుడి ఎడమ కాబట్టి చేయి ఇటు పెట్టబోయి అటు పెట్టడం, అటు పెట్టబోయి ఇటు పెట్టడం. సరిగ్గా పూస్కోలేక పోతున్నాను. ఇంకో కారణం కూడా ఉండచ్చు, అదే డాడి “నేనైనా పూస్తాను..”, అన్న మాట వళ్ళ పూస్కోలేక పోవాళ్ళన్న సంతృప్తి కోసమో..
కాని నాన్న ను పూద్దురు రండి డాడి…అని పిలవలేను కదా.., వస్తే నాన్నే రావాలి. లేకుంటే అట్టే పడుకుందాం లే. రేపు నాన్న అడిగితె పూస్కోలేదని చెబితే అప్పుడు వచ్చి పూస్తారు. అసలు నాన్న తో ఎందుకు పూయిన్చుకోవాలి? నాకు మల్లి నాన్నతో కలవాలని లేదు కదా..? నాన్నకు కుడా లేదు… మరెందుకు దాని మీద అంత ఆసక్తి చూపిస్తున్నాను? ఆ రోజు పొందిన సుఖం మల్లి కావాలనే వుంది. కాని నాన్న ఆ రోజు జరిగినదానికి పశ్చాత్తప్పడుతున్నారు.
క్రీం, అద్దం పక్కన పడేసి లైట్ ఆఫ్ చేసి పడుకున్నాను. ఓ అరగంట తరువాత డోర్ తెరుచుకున్న శబ్దo వచ్చేసరికి మెలుకువ వచ్చింది. లేచి చూసేసరికి డాడి తిరిగి వెళ్లిపోతుంటే. దుప్పటి తో నా అర్తనగ్న శరీరాన్ని దాచుకొని లైట్ వేసాను లుంగీ మీద నిలబడి వున్నారు..
నేను: ఏంటి డాడి..?
నాన్న: ఎం లేదులే పడుకో…
నేను: ఇంకా నిద్ర రాలేదు డాడి..
అనేసరికి నాన్న లోపలి వచ్చి..
నాన్న: ointment పూస్కున్నావా లేదా అని అడగడానికి వచ్చానులే…
The post నాన్నకు ప్రేమతో – 5 appeared first on Telugu Sex Stories.